Op ons gemak opgestaan, gegeten en geluierd. Ook zijn Yvonne en Mischa nog even bij de zee wezen kijken van een afstandje omdat er veel rotsen lagen en Mischa op zijn fiets mee reed.
We rijden naar Sidi Ifni. Het is maar 20 km en omdat we er op de foto’s mooie rotspartijen hebben gezien in de zee.
Bij navraag bij de camping eigenaar is dat maar 10 km rijden, bij het dorpje Lagzira. We besluiten daar te gaan kijken en tevens Mischa met zijn emmertjes te laten spelen met water en zand.
Als we de auto hebben geparkeerd is het nog een minuut of 10 lopen. Er liggen veel stenen dus makkelijk lopen is het niet. Mischa schept onderweg nog wat zand op en doet stenen in zijn emmer. Tot zover niet aan de hand. Yvonne had van in de auto gezegd dat het wondje op zijn been wat kon prikken als er zeewater tegen aan kwam. Waarschijnlijk dacht Mischa dat het water prikt. Want toen er golven aankwamen moest hij even huilen. Wij hem uitgelegd dat er niets aan de hand was en zijn met zijn drieën blijven kijken naar de golven tot hij weer rustig was. Toen Mischa even later met zijn voetjes in het water kwam was er dikke, dikke paniek. Huilen, gillen, krijsen. Ad moest hem optillen, maar Mischa hield niet op met panikeren. Zo sneu.
Eenmaal onder de uitgesleten boog zagen we het water stijgen. We zijn nog even aan de andere kant wezen kijken tot mensen er ons op wezen dat we daar niet moesten blijven staan omdat er stenen uit de boog konden vallen. Toen was het iets minder leuk vandaag en zijn we terug gelopen. Yvonne droeg Mischa een tijdje en net toen ze hem neer zette kwam er natuurlijk weer een golf over onze voeten en was er opnieuw paniek. Ad tilde Mischa verder, maar Mischa bleef de hand van Yvonne vast houden, ze mocht niet weg lopen. Moest in de buurt blijven. Eenmaal weer bij de auto werd Mischa weer rustig.
We zijn nog door gereden vaan Sidi Ifni, rijden wat rond en besluiten terug te rijden naar de camping om daar te lunchen. Zo gezegd, zo gedaan. We eten heerlijk! Na nog een kop koffie in de zon is het tijd om afscheid te nemen.
Daarna rijden we dezelfde weg terug naar Tiznit en vandaar uit gaan we naar boven naar Agadir.
Aangekomen in Agadir zoeken we een hotel. Als we er een gevonden hebben is het maar 10 minuten lopen naar de boulevard. We kunnen het niet laten om even te gaan kijken ondanks dat het al laat is voor Mischa.
Er staat een reuzenrad waar Mischa graag in wil, maar wij hem toch nog echt te klein en te jong voor vinden.
We wandelen over de boulevard en bij een café eten we een chocoladebroodje en crepe met chocolade. Dan nemen we de taxi terug naar het hotel en gaan meteen slapen. Het is immers al behoorlijk laat.

Geschreven door Ad-yvonne-mischa.reisdagboek