Rond 8.00 uur opgestaan. Na het douchen kijkt Mischa even tv en pakt Yvonne alle spullen in.
We gaan op zoek naar een bakker voor ontbijt. Onderweg komen we een speeltuin tegen en dat willen we Mischa niet onthouden. Yvonne en Mischa stappen uit zodat Mischa vast kan spelen. Ad gaat op zoek naar de bakker, die vlakbij moet zitten. Hij kan hem alleen niet vinden... Gelukkig hebben we nog wat broodjes van gisteren die we maar oppeuzelen, zodat we iets op hebben.
Bij de speeltuin haalt Ad nog vochtige doekjes uit de dakkoffer.
Als Mischa even gespeeld heeft rijden we Ouarzazate binnen, daar weten we in ieder geval een bakker te zitten van de eerste keer dat we daar kwamen.
Daar halen we broodjes en het café ernaast drinken we koffie en eten we de broodjes op.
Mischa is erg moe want hij struikelt over de stoep en 100 meter verder ook nog over de stoeprand. Eenmaal in de auto, rijdend, valt hij snel in slaap. Hij gaat lang slapen, zegt hij...
We zijn op weg naar Marrakech en nemen het mooie weer mee, hihi. Als we 10 km richting Marrakech rijden zien we een bord met Ait Ben Haddou. Ehh... een 'normale weg', hadden we gisteren niet off-road hoeven te rijden. Maar ach, daar hebben we de auto voor en we zijn weer een avontuur rijker zullen we maar zeggen.
We gaan wel nog even kijken. Het is hier erg toeristisch. Omdat het een lange klim is naar boven gaat Yvonne alleen een stukje kijken en Ad blijft bij een slapende Mischa in de auto. Als Yvonne terug komt is Mischa met zijn tractor aan het spelen met kindjes die hier wonen. Ze spelen goed samen, leuk om te zien. Maar als Yvonne een foto wil maken, willen ze geld zien. Ehh, ze mag haar eigen kind toch wel op de foto zetten... Te proberen valt het altijd, maar helaas bij ons vangen ze bot.
We rijden dezelfde weg weer terug en stoppen nog even bij het uitkijkpunt. Eenmaal beneden, vervolgen we onze route. Op naar de Tizi n Tichapas.
De besneeuwde bergtoppen komen ook steeds dichterbij. Yvonne belooft Mischa dat als we sneeuw tegen komen, we samen even sneeuwballen gaan gooien. Daar heeft Mischa wel oren naar.
We lunchen in een klein dorpje waar we de keuze hebben uit brochette (kip saté) of Tajijne. De keuze is snel gemaakt. Het wordt de brochette.
Na de lunch rijden we verder tot we sneeuw langs de kant van de weg zien liggen. Hier stoppen we en gaan Yvonne en Mischa sneeuwballen gooien. Mischa vindt het erg leuk en glundert. Wel vindt hij het koud, dat zegt hij ook regelmatig. Eenmaal weer in de auto nemen we wat sneeuw mee in de aanhanger van zijn tractor. Even later zien we het bord zien van de Tizi n Ticha. We zitten op 2260 meter hoogte. Deze pas was dus een aantal dagen geleden afgesloten voor alle verkeer ivm sneeuwval.
De pas is erg mooi en leuk om te rijden. Helaas is er over enkele jaren niets meer van over. Ze zijn volop aan het werken eraan en halen alle mooie bochten eruit. Er zijn heel veel graafmachines op diverse plekken aan het werk.
Aangekomen in Air-Ourir zoeken we een hotel omdat het 's nachts te koud is om in de tent te slapen. Als we deze gevonden hebben gaan we in het centrum kijken. Je ziet hier veel paardenkoesten - als taxi's - en een avondmarkt. Leuke plaats, vinden wij.
Bij de bakker kopen we een paar broodjes en als we verder wandelen zien we een straatkarretje welke koekjes en lekkers verkoopt. Hier kopen we ook nog wat lekkers. Dan gaan we terug naar het plein en drinken we koffie.
Ad ziet dan een man staan met een aap op zijn schouder. Daar gaat Yvonne met Mischa even kijken. De man laat de aap kunstjes doen en wij geven hem wat geld. Als dank krijgt Mischa van de aap nog twee kusjes op zijn hand. Hij is de koning te rijk...
Als wij onze koffie op hebben gaan we terug naar het hotel en gaan we slapen.
Mischa is dolgelukkig met zijn kinderbedje. Hij wil ook meteen naar bed om te gaan slapen, zo blij is hij met het bed. Mischa slaapt snel én goed.

Geschreven door Ad-yvonne-mischa.reisdagboek