Dag 37 Naples – Homestead

Goedemorgen allemaal,

Vandaag stonden we op en er was een nieuw weer fenomeen, het was zwaar bewolkt ….. Toch maar gaan douchen en daarna ontbijten. Dat was in een klein zaaltje maar daar merkte je niets van want de Amerikanen pakken ontbijt en rennen terug naar hun kamer om daar te ontbijten. Of zou het mijn nieuwe aftershave zijn??? Wij hebben lekker ontbeten en na een korte discussie over wáár de paspoorten ook al weer waren. Jij hebt ze, echt niet je hebt ze zelf, heus niet want ik kan ze niet vinden en uiteindelijk in een tasje in een koffer. Goed opgeborgen zal ik maar zeggen 
Vandaag stond er weer een mooie rit op het programma en mochten we het mooie Naples verlaten met een beetje weemoed. Jaja zo leuk en mooi was/is het daar.
Wij moesten 50 km over highway 41 rijden en dan stond er een bord waar je moest zijn. Dat bord zagen we en reden er best snel langs. Gelukkig was het rustig op de weg en kon ik keren, de auto op de parkeerplaats gezet en toen we uitstapten werden we meteen belaagd door de muggen. Iets met water en nattigheid dus snel the office ingelopen en de reservering doorgegeven. Oudt om 10:00 uur, die was niet te vinden dus ik pak mijn reservering erbij enne die was voor de 29e ipv de 28e …….. oeps….. dat gebeurd mij zelden hihi. Maar het was nog geen hoogseizoen dus wij mochten wel mee om 10 uur, gelukkig. Daarna hebben we ieder een flesje deet over onszelf gespoten in de hoop dat de mugjes weg bleven. Bij mij lukte dat aardig (toch die aftershave??) en Yvon had minder geluk! En de reservering was voor een tochtje met een Airboat. Zo een boot met een Chevrolet V8 motor en met een propeller achter de kapitein en die stuurt met een soort vleugels aan de achterkant.Die bootjes maken wel een onwijze herrie dus allemaal een koptelefoon op en varen maar. Wij gingen door het grootste mangrove bos van Amerika en dat bos hoort officieel niet eens daar, maar dat terzijde. Tussen de mangrove bossen zijn er een soort kanalen waar de airboat mooi door heen manoeuvreert en af en toe wat harder gaat en dat is best leuk. Wij zagen ook nog een paar Alligators in het water maar omdat die boot zoveel herrie maakt gaan de meeste beesten uit de buurt. Vliegen weg of duiken onder. Het was een hele leuke tocht en de kapitein vertelde van allerlei weetje en dat er 50 soorten slangen leven van giftige tot hele giftige, en dat er ook al pythons zijn die hier ook al niet thuishoren maar wel alles opvreten en stukmaken. Na een uurtje varen waren we klaar en vlug de auto weer in vanwege de muggen.
Na een kwartiertje rijden gingen we even naar Everglades City want we zijn toch in de buurt en daar kon je leuk lunchen enzo en wij hadden trek. Nou je kon er van alles, tochten met 45 verschillende airboats maken maar géén koffie of lunch nuttigen. Toen naar een bezoekerscentrum gegaan die wel op tijd werd aangegeven, en daar rondgelopen en je kan er alles kopen van een Alligator, schedeltjes, T-shirts en magneten enzo. Maar wij spraken de dienstdoende ranger en vertelden dat wij het gek vonden dat die Airboats niet elektrisch waren want nu veel herrie en dieselstank enzo. Die meneer vond het ook vreselijk en hoopten dat zoiets binnenkort geregeld zou zijn.
Wij gaan geld verdienen en rijk worden want een elektrische boot ontwerpen kan niet moeilijk zijn en wij gaan een fietsbel introduceren in dit land, scheelt een hoop gedoe 
De ranger adviseerde ons een leuke route en vroeg wat voor een auto wij hebben. Een fourwheel drive met standen snow en mud hihi en dat was genoeg dacht hij en toen reden we over een hobbelige zandweg in ons eentje met zijn tweeën. Af en toe de auto stoppen en dan luisteren naar de stilte en alleen de vogels, heerlijk. Verderop zagen we weer gieren en dit keer niet met zijn vieren maar acht!! Kom je te dichtbij dan vliegen ze weg, dus ik het dak open en Yvon vanuit het open dak foto’s maken, net echt  Wat verderop zagen wij ook nog 3 Alligators in het water en sommige zijn verlegen en zwemmen snel achter wat takken of duiken maar anderen blijven gewoon liggen kijken en zien of we dichtbij genoeg komen want ze kunnen ruim 40 km per uur rennen heb ik gelezen en keihard zwemmen ook, (misschien kunnen ze naar Parijs op de triatlon, ze hoeven alleen nog maar te leren fietsen) Na deze belevenissen die geweldig leuk waren had de ranger ons op nog een of the road route geattendeerd maar dat werd meer een soort Parijs Dakar met kuilen en plassen en hobbelen en zo leek het meer op een Efteling attractie dan op een zand weg, dus verstandig omgekeerd en onderweg naar onze volgende stop, Homestead. Dat was nog een uurtje rijden en de lucht werd steeds grijzer en grijzer en wij zagen de bliksemschichten alweer, en even later plons, de ruitenwissers konden het bijna niet aan en ik zag praktisch niets, dus gewoon je voorganger volgen maar na 10 minuten zoals altijd hier scheen de zon weer.
Het was een hele rare dag want het was bijna 2 uur en we hadden nog geen koffie op, dus bij een benzine pomp koffie gekocht omdat het moest en niet omdat het zulke lekkere koffie was maar beter iets dan inderdaad …..
Vlak daarna reden wij Homestead binnen en het zag er een beetje zo zo uit. Alles is hier trouwens in het Spaans, Engels kan net maar liever alles in het Spaans. En wij blijken een motel te hebben geboekt en wij dachten hhhhhmmmmmm maar wij hebben een geweldige en grote kamer, auto voor de deur dus geen gesleep met de koffers en tassen en meer zooi. Erg leuk!!
Om vijf uur wilde Yvon ergens gaan eten want ons ontbijt was het laatste maal, dus wij zoeken en ik vond een Texas Roadhouse op 0,1 mile dus lopend erheen.
Het was daar in een woord GEWELDIG!!! Zo lekker gegeten en Yvon ook en de Italiaans, Chileense ober was ook superaardig maar mijn vleesch zooooooooooo lekker  Morgen gaan we weer haha. En koiboi muziek en een tafel met van alles van Willy Nelson, te gek gewoon.
Na het eten via de Aldi weer naar het hotel, motel Holiday Inn (Sugarhill Gang 1979) En buiten 33 graden en binnen 25 en ik ga dit maar weer even uploaden.

Een fijne zaterdag allemaal

Yvon en Frits

Geschreven door Yvon-en-frits.geniet