Goedemiddag allemaal,

Vanmorgen de wekker redelijk vroeg gezet want vandaag ging het beginnen.
Eerst even het raam open en Johannesburg in the Sunderland bekijken en er was vanuit de hotelkamer niet zoveel te zien, veel wegen alle kanten op. Na het douchen naar het ontbijt en dat moet je eigenlijk met hoofdletters schrijven. Niet normaal zoveel als er te krijgen was. De kok maakt bijna alles wat je vraagt, en ik was al blij met scrambled eggs en spek. Yvon haar ontbijt was iets verstandiger, yoghurt en muesli maar wel heel lekker. Ik nam ná de eieren aardbeien yoghurt met zangzaad, en toen lagen er ook nog lekkere Zweedse pecanbroodjes en Amerikaanse cinnamon buns en veel koffie. Dus na het ontbijt konden we bijna niet meer lopen :-)
Tanden poetsen en tassen rugzakken pakken en naar Europcar om onze huurauto te regelen. Dat ging best goed maar niet zo snel of efficiënt of praktisch zal ik maar zeggen. Ik werd geholpen door een erge vriendelijke trainee. Nu zijn alle mensen hier enorm vriendelijk en aardig en lachen allemaal. Maar na 36 handtekeningen en mijn adres met de hand in mijn eigen hiërogliefen opgeschreven en het daarna in mijn beste Engels gespeld voor de trainee, kreeg ik de sleutel mee. Snel naar boven gelopen en daar stond een prachtige spierwitte Toyota Urban Cruiser, met een andere meneer rond de auto gewandeld en een paar kleine krasjes aan gewezen en bijna op pad tot ik bedacht dat wij ook naar Swaziland, tegenwoordig E-Swatini genoemd willen. Daarvoor moest ik toestemming vragen dus weer naar Europcar en gevraagd en toen bleek de trainee de auto gratis te hebben meegegeven, geen borg afgehouden, ZONDE haha. Toen dat voor elkaar was mochten wij weg.
Toen begon ik met de cursus SPOOKRIJDEN voor beginners :-)
Het begint al met instappen, dat is aan de verkeerde kant!! Thuis rijd ik in een automaat en adaptieve cruise-control (kost een paar centen maar dan heb je ook wat) maar in de spierwitte Toyota mocht ik schakelen met links….. De pedalen zitten allemaal wel goed gelukkig. Tot onze verrassing hadden we een groot navigatie scherm en mijn telefoon gekoppeld (ouderwets met snoer ipv Bluetooth) dus rijden maar maar dan wel spook :-) Na een korte rit met verkeerd invoegen en je spiegels goed zetten en vooral goed LINKS rijden wende het best wel snel en over de snelweg is het makkelijk allemaal dezelfde kant op :-) Door een prachtig landschap reden wij snel richting Sabie heuveltje op en heuveltje af en dat zonder cruisecontrol dus bijna een vermoeide voet van het gas geven. Maar voor wij in het prachtige landschap reden reden wij Johannesburg uit en reden we langs sloppenwijken waar alles van ellende aan elkaar hangt met golfplaten, karton en plastic en je je eigenlijk niet kan voorstellen dat er werkelijk mensen wonen. Treurig.
Wat ook bijzonder is in Zuid Afrika dat er overal op en langs de snelweg mensen lopen en staan. Vaak met een vinger omhoog en dat is het alternatief voor een liftduim denk ik, maar ik ben niet gestopt om het te vragen. IN het redelijk uitgestrekte land zie je overal mensen lopen en dan vraag je jezelf af waar ze heenlopen….. Het zal geen wandeling zijn om aan 10.000 stappen te komen vrees ik.
Na 2 uur spookrijden wilde ik wel koffie dus bij een benzine station koffie drinken en een paar dingen kopen zoals water en koek en chocola (voor Yvon!!!) en wat ik nog niet verteld heb is dat er overal “mannetjes” lopen met een fluoriserend hesje aan en die willen je “helpen” Dat was gisteren op het vliegveld al en ook weer bij de benzine pomp, dan letten ze op je auto en spullen en dat kost je 20 Rand (100 euro!!) oh nee 1 euro :-) En ook als je je auto ergens parkeert komt er weer een mannetje. Reuze praktisch NOT!
Na de koffieshop vrolijk verder gereden en kwamen langs Middelburg en Ogies en ieder bord kan je gewoon lezen, zo grappig. Uiteindelijk kwamen wij in Lijdenburg en gingen echt de bergen in, een prachtige weg en we reden slingerend omhoog tot we op bijna 2200 meter hoogte konden stoppen en prachtige foto’s van de bergen maken met tot onze verrassing wolken waar wij op keken. Zo leuk, tót we gingen dalen en in dichte mist reden met zicht minder dan 50 meter, dat is dat links schakelen minder handig. Wat ik ook nog vergeet is dat de richtingaanwijzer bij ons links zit en in die auto natuurlijk RECHTS! Dus iedere keer als ik van baan verwisselde deed ik de ruitenwissers aan :-) Behalve toen ik in de mist de ruitenwissers aan wilde doen begon ik te knipperen.
Het verhaal wordt wel wat lang maar wat ik ook éénmalig moet vermelden zijn de POTHOLES, ik had erover gelezen en dacht dat zijn gaten of kuilen in van die zandwegen waar je of-the-road rijdt maar nee!! Op een prachtig geasfalteerde snelweg moet je ineens met 110 km/u remmen of uitwijken voor een Mega kuil in de weg. Het zijn geen kleine kuiltjes maar echt grote dus slingerend en af en toe reed ik ouderwets rechts om de kuilen te ontwijken. Handig om achter een local aan te rijden die weet waar de kuilen in de weg zitten :-)
Toen we na 50 km!!!!! in de mist eindelijk in Sabie aankwamen moesten we even zoeken waar het Sabie Townhouse was en ook dat gevonden. Oké niet meteen maar na een keer of vier een straat de Maliveld straat heen en weer te zijn gereden. Oh ja als je even keert ga je automatisch weer rechts rijden (een paar keer vandaag kwam er wel iemand recht op mij af terwijl ik dacht OEPS even naar links) en dat voor iemand die het verschil tussen links en rechts niet zo goed kent…..
Het prachtige Sabie Townhouse is gelegen achter een hek waar ze in kamp Colditz (voor de jeugdigen Google het maar) jaloers op waren geweest maar voor ons ging het hek open en kwamen we in een prachtige B&B.
Morgen meer over stroom onderbrekingen/storingen en bijzondere zaken.
Dit proberen voor een storing door te sturen :-)

De groeten Yvon en Frits

Geschreven door Yvon-en-frits.geniet