Dag 11 Acadia NP – Littleton New Hampshire

Hallo allemaal,

Vanmorgen eens niet rustig aan, tempo doeloe of uitslapen. Gewoon wekker om half zes laten afgaan, tanden poetsen en kleren aan, elektriciteit afkoppelen en waterslang ook (die het nog steeds geweldig doet!) en de SRV wagen starten en gaan. Best leuk om zes uur in de stralende zon op pad te zijn en gelukkig in de SRV wagen want buiten was het ruim 5 C. Kacheltje aan en rijden maar. Heerlijk bijna niemand op de weg op zondagmorgen. Snel naar Interstate 3 en daar 150 km op doorrijden. De cruise control op 60 mph en lekker rechterbaantje en iedereen die harder wil gaat er maar langs en dat waren er niet veel. Eigenlijk een stuk of 10 truckers met van die onwijs lange wagens die 70 mph rijden. Na 1,5 uur mochten we van mevrouw TomTom rechtsaf slaan en mijn maag ging een klein beetje knorren dus op de parkeerplaats van een tandarts in Manchester de wagen in het zonnetje stilgezet en maar eens gaan ontbijten. Normaal durf ik niet eens in de buurt van een tandarts te komen. Mijn eigen tandarts is speciaal voor mij met pensioen gegaan zodat hij mij niet meer hoeft te pijnigen of in ieder geval bang te maken, maar dat even terzijde. Na het ontbijt reden we het laatste stukje van 200 km over binnenwegen. Dat gaat iets minder snel maar rijdt wel gezellig omdat je winkeltjes, mooie huizen, nog mooiere huizen en dan nog veel grotere mooiere huizen ziet. En je ziet heel wat golfbanen waar ik van denk daar zou ik wel een balletje willen slaan met Yvon, Thom, Bert, Anja, Meike en nog wat leuke mensen maar ja die zijn niet in de buurt dus rijd ik maar weer door. Na een uurtje krijg ik trek in koffie en Yvon ook dus in het dorpje Gorham was een koffiewinkeltje annex boekenwinkel. Heerlijke koffie besteld maar mijn naam blijft lastig voor de gemiddelde Amerikaan, zelfs als ik het spel lukt het niet, het werd na Frids nu Frist  Ik heb het bijna goed gerekend. En de koffie was heerlijk en de versnapering erbij ook. In Amerika hebben winkels als ze open zijn een Nederlandse driekleur hangen met in het witte stuk OPEN erop en dat vinden wij wel grappig dus wij zitten vaak in de buurt van de vlag. Komen er mensen vragen, German??? Nein!!!!! Aufsalzen we are Dutch from the Netherlands!
Komt er een mevrouw met ons praten die juriste, advocate of zoiets was met een hele verhandeling hoe alles in de wereld en in het speciaal in Amerika in elkaar zit en ze had een aantal juridische uitdrukkingen en woorden die ik helaas vergeten ben dus niet meer via Google Translate kan teruglezen maar interessant was het wel (geloof ik hihi)
Toen maar weer gaan rijden want we waren bijna bij Littleton in New Hampshire en het mooie, prachtige Maine achter ons gelaten. Ik had nog niet verteld dat het wederom een feest was om deze rit te maken en je valt van de ene verbazing in de andere over de schoonheid van het landschap en de natuur in het bijzonder. Een mooie zin maar slaat nergens op 
Uiteindelijk het bord Littleton gezien het dorpje/stadje ingereden en de SRV wagen ergens mooi geparkeerd en uitgestapt en dan kijk je om je heen en denkt. Het is net zo een stadje als in de film!! Welke film??? Nou die ene leuke romantische Kerstfilm met een dorp met een Main Street met een wit kerkje en een koffietentje enzo. Zo is Littleton dus. Wij de Mainstreet op gelopen en overal naar binnen en naar een Candy Store met de grootste toonbank met verschillende snoepsoorten en deze winkel met de toonbank staat zelfs in het Guiness Book of Records (dat heb ik ook maar gelezen) En we liepen een bruggetje over met allemaal Amerikaanse vlaggetjes en onder dat vlaggetje zat een soort gedenksteen maar dan in ijzer waar enkele dorpelingen waren omgekomen in WO II, de Korean war of in Afghanistan en dat is best heftig om te lezen. Een meneer was in 1948 gevangen genomen in Korea, overleden in 1951 en pas weer terug in Amerika in 2022!!! Of een jongen van 19 die omkwam in Afghanistan in a combat en erboven stond Terrorisme!
Dan sta je ineens met je voetjes weer op de grond en zijn we maar een restaurant ingelopen voor een klein broodje enne dat broodje was best groot dus voor het eerst in mijn leven een Doggybag meegenomen  Toen naar de camping met de naam Crazy Horse, dat beloofd wat maar het is een prachtige camping net buiten het dorp bij een groot meer maar dat kan niet anders in Maine of New Hampshire wat daar struikel of plons je over de meren.
Vanmiddag heerlijk gelezen en een ijsje gegeten en na het eten (mijn Doggybag helemaal leeg gegeten) gingen wij een kampvuur maken. Zo leuk fikkie stoken. Eerst brandde het niet zo goed, toch niet helemaal goed gestapeld maar uiteindelijk een heus groot vuur en dat was heerlijk warm omdat het toch weer afkoelde vanavond. Enne warm in de wereld hier was het vanmiddag 83 C of zou het toch Fahrenheit geweest zijn?

Een fijne dag

Yvon en Frits

PS vanavond een heldere avond met een prachtige sterrenhemel.
PS2 qua WildLife was het geen geweldige dag maar daarom mag ik wel de vuurvliegjes noemen die we tijdens het sterrenkijken zagen vliegen. Eerst denk je zie ik het goed, een zaklamp, een vallende ster maar nee, gewoon een vuurvliegje (of eigenlijk ongewoon hihi)

Geschreven door Yvon-en-frits.geniet