Dag 17 Gettysburg én dag 18 weer op pad naar Waynesboro,

Goedemorgen allen,

Genoten van de dag zonder mail? Wij hadden gisteren zo een zware dag dat ik geen puf meer had om nog iets te typen en helemaal na de geschiedenisles over de Civil war enzo.
Dus gisteren uitgeslapen na alle Battlefield indrukken en toen heel relaxed in het zonnetje (eigenlijk schaduw) maar zonnetje staat leuker. Na het ontbijt douchen, koffie en e-readers in de aanslag. Wat een ontspanning, het leek wel vakantie. Toen bedacht ik dat we toch de SRV-wagen maar gingen starten na de lunch om nog even naar de Walmart te gaan. Wát een teleurstelling!! Het was een mini-Walmart met mini-keuze voor eten enzo. Geen fruit, geen vleesch, geen yoghurt gewoon erg weinig en wat we kochten (lekkere koekjes!!) konden we niet afrekenen met Apple-Pay, niet met mijn credit card of die van Yvon dus goede raad was duur. Gelukkig hadden we net een paar Amerikaanse euro’s gepind dus Yvon liep naar de SRV wagen om onze pas verworven biljetten weer in te leveren. Dat beloofde wat voor de rest van de vakantie dag. Wij besloten de SRV wagen ergens te parkeren en daarna door Gettysburg downtown te wandelen in een warm zonnetje. Een dag eerder had ik vlak bij de Battlefields veel parkeerplaatsen gezien maar nergens mag je langer dan 30 minuten parkeren of is er geen plek voor een camper. Best onhandig dus de SRV wagen illegaal bij een eetgelegenheid geparkeerd and vingers crossed.
De wandeling downtown was best wel warm, dus voor Yvon een mooi petje gekocht en weer wandelen. Een lekker kopje koffie gekocht en opgedronken, uit een normaal kopje wat best bijzonder is in dit land. Daarna een mooi treinstation gefotografeerd en het was nog wat vroeg om te gaan eten dus maar weer naar de SRV wagen terug gelopen en via een omweg, we zaten even vast achter een paard en wagen (dat heb je hier nog en het waren geen eens Amish) en keurig op tijd op de camping en daar heeft Yvon heerlijk maar teveel gekookt. Wij waren nog op tijd voor een optreden om 7 uur, maar zo leuk en goed als het gisteren was, zo matig was het gisteren dus na 20 minuten maar naar de camper en konden we aan het kampvuur beginnen.
Dat ging iets minder soepel dan afgelopen keren maar na een paar keer een rookvergiftiging te hebben opgelopen ging alles toch branden en konden we genieten van het vlammenspel. En op tijd naar bed want dan is het vlugger dag 18 

Dag 18 Gettysburg – Waynesboro

Vanmorgen weer business as usual, op tijd uit de veren, alles vastzetten en losmaken in willekeurige volgorde en om 6:05 uur reden wij van het kampement weg. Het beloofd een leuke dag te worden en we hebben een primeur, het is bewolkt…… Vandaag gaan wij naar het Shenandoah NP en daar rijden wij de Skyline route, weer eens iets anders dan met de boot om Manhattan varen. De rit ging voorspoedig, even voltanken voor 130 dollar maar wel heel veel benzine voor $ 3,29 per gallon, de goedkoopste tot nu toe. Misschien kwam het omdat we vanuit vanuit Pennsylvania ineens in Maryland (weer een staat om af te vinken) reden. Vandaag deden we ook per ongeluk West-Virginia en nu zitten we in Virginia (weer drie staten erbij op de puzzel) Bij de benzine pomp namen we ook nog lekkere cake mee en een grote emmer koffie voor mij. Mierzoet dus ik moest mijn mond dichthouden anders sprongen de vullingen naar buiten. Uiteindelijk na een kilometer of 120 kwamen wij bij het Shenandoah park aan en na korting te hebben bedongen op grond van mijn leeftijd, moest wel mijn rijbewijs laten zien net zoals bij de Appie als je alcohol koopt. Gingen wij bergje op, en nog meer bergje op en nog meer bergje op. Kortom het ging behoorlijk omhoog en even naar het bezoekerscentrum maar die waren nog even dicht dus wij vast wat foto’s maken voor de dia-avond. Wij zagen een knalgeel vogeltje (een American Goldfinch) een hele rode (die kennen we al de Kardinaaltjes) en een hele blauwe klein vogeltje die we nog even moeten opzoeken. Om het nog even compleet te maken kwamen wij vanmorgen vroeg een hele boel herten tegen die gelukkig meestal voor ons weg renden maar el erg leuk en mooi om te zien. Staan gewoon in de voetbalveld tuinen van de mensen die daar wonen.
Toen het visitor center eindelijk open was vertelde een mevrouw, een ranger denk ik, dat we overal leuke wandelingen konden doen en ze zijn niet te lang, two miles of zo. En dan naar een waterval. Dat willen wij wel dus snel de camper gestart na te hebben ontbeten bovenop de berg en rijden maar. En om de 500 meter is er een viewpoint of look-out (Oudt) Dus wij zijn er bij 3 gestopt maar het is iedere keer een spectaculair uitzicht maar na 3 van die lookouts weet je het wel….. Maar na 10 Miles kwamen wij bij de wandeling naar de waterval. Er waren 2 paden, een met een geel kettinkje over de weg gespannen en met een bordje Brandweer erop dus die andere genomen. We moesten eerst bergop en toen we een kilometer naar beneden maar waar we allemaal liepen en keken, géén waterval en dan dacht we, we horen water stromen maar dan was het gewoon een auto over de weg want die naderden we ook steeds meer en zo stonden wij weer op de weg waar we net overheen waren gereden.Dan maar omkeren en het hele stuk omhoog lopen en dat allemaal voor John with the short lastname !!! Boven weer bij de auto toch het brandweer bordje genegeerd en na een minuut of 20 hoorden we echt water en het was een waterval die zijn gelijke niet kent. Wij hebben watervallen in Yosemite, Yellowstone en Canada (Helmcken Falls zoek maar op) maar deze sloeg alles, met een donderend geraas stortte het water zich naar beneden en wij waren blij dat wij droog bleven. Het viel niet mee om zoveel schoonheid achter ons te laten maar wij moesten terug de Skyline route afmaken.
De weg met de SRV wagen bleef maar omhoog gaan en nog meer klimmen en wij reden de uitkijk punten maar voorbij. Ook passeerden wij een aantal dappere wielrenners die de berg ook beklommen. Maar als je helemaal boven bent mag je ook weer naar beneden en dat mochten wij. Nou is dat in een SRV-wagen geen sinecure. Je wil niet de hele tijd remmen want dan smelten je remblokken dus cruise control aan op een bescheiden 35 mph maar dat ging aardig goed tot hij ging terug schakelen en hij is de automaat. Dus met gierende motor met 25 mph naar beneden en dat wilde ik ook niet dus cruise control uit en opnieuw beginnen. Na deel 1 kwam er een deel twee en daar waren nog iets meer scherpe bochten en met de camper mocht ik NIET over het witte streepje aan de rechterkant van de weg maar ook niet over de dubbele gele streep in het midden dus het was niet echt ontspannen rijden. Na een kwartier bergop stelde ik voor om te keren want de uitzichten geloofden wij wel en een iets relaxter route te nemen. Op de brommer of gewone personenauto is het een geweldig weg maar ik heb geen andere camper gezien daar. Toen kwamen we op een relaxter weg naar onze campground en ook tijd voor een koffie stop. Daar kwam een leuk mannetje naast ons zitten met dezelfde mooie haarkleur als kleinzoon Vinnie, rood of is het toch oranje 
Een uurtje later kwamen wij op de campground aan en het is gewoon weer warm in het zonnetje dus een hele fijne zondag.

Een hele fijne dag

Yvon en Frits

Max won weer erg simpel 

Een originele houten brug-tunnel of tunnelbrug? Veel uitzichten en een paar foto’s van kleine kleurige vogeltjes en nog grotere SRV-wagens

Geschreven door Yvon-en-frits.geniet