Vanochtend kwamen we erachter dat de ruziënde klagers naast ons meneer en mevrouw walrus uit het Verenigd Koninkrijk zijn. Dat wil zeggen, de rode tieten en de het hemd. De echte walrus zit in nummer 12 in de voormalige stal.

Motta Camastra

Als we uit het raam van onze hotelkamer kijken, zien we de sporthal van Motta Camastra liggen. Motta is een pittoresk klein dorpje dat tegen een steile wand geplakt is. Er gaat slechts één slingerende weg heen die breed genoeg is. In de bochten is het hard werken maar van hard werken is nog nooit iemand dood gegaan. Alleen in het dorp zelf zijn de weggetjes zo smal dat je maar beter geen tegenligger kunt tegenkomen. Dus die kwamen we tegen. Dan maar 300 meter hellinkie af achteruit door bochtige straatjes, in je huurauto. Ytje vindt zoiets maar niets. Het is ook niet mijn hobby trouwens. Maar ik laat me ook niet gek maken. Zeker niet door zo'n spaghettivreter.

Het dorpje fungeerde, op afstand gezien als het dorp Corleone. Michael wijst naar boven en zegt tegen zijn bodyguards dat daar Corleone ligt. Dus eigenlijk hadden we zelf ook niet naar boven hoeven rijden. Maar hé, we zijn ook op avontuur en de spiksplinternieuwe Peugeot wordt zo prima ingereden. Zes kilometer stijgen in zijn twee is goed.

Castello Degli Schiavi
Het kasteel van de slaven. Daar waren we naar op zoek. Dat is het landhuis waarin Michael leefde en waarvoor Apollonia op werd geblazen in de auto. Michael is daar in deel drie gestorven. We hebben de foto's! Van achter een hoge muur!

Er komen was een forse klus ondanks dat het op 20 kilometer van Motto ligt. We zijn er eerst voorbij gereden, 15 kilometer verderop gedraaid er weer voorbij gereden, naar de supermarkt geweest, broodje gegeten, gegoogeld, geen adres gevonden, op avontuur gegaan en uiteindelijk gevonden achter een kudde cipressen. Ondanks het bordje dat de goede kant op wees. Maar dáár zijn Italianen goed, iemand een kant op wijzen. Afstand en eindpunt doen er verder niet toe.

Toch lekker vijf uur op avontuur geweest en nu is het tijd om met de Engelse walvissen (die bezetters) in het zwembad te duiken. Maar éérst een vino!

Rode tieten en het hemd hadden alweer ruzie. Zullen we gaan klagen?

Potverdikke wat hebben we weer lekker gegeten vanavond...

Geschreven door YtjeBart