Wat doen we vandaag? Helemaal niks!

We hebben vooral met een internationaal gezelschap aan en in het zwembad gelegen. Italianen, Duitsers, Fransen en Britten, elk met hun eigen gewoontes. Zo zijn de Engelsen goed in het bezet houden van de trap van het zwembad. Zwaarlijviger dan de Duitsers slaagden ze er met een man of vier in om tot de billen in het water te staan op de trap. Haar noemden we de walvis omdat ze het grootste aandeel in de bezetting leverde. Dat tot groot ongenoegen van de Duitsers die qua bezetting een eer hoog te houden hebben.

De Duitse vader had meer plezier van de veelkleurige zwemband dan het jochie van een jaar of zes dat diabetes heeft. Ook in hard schreeuwen en waterangst overtrof de paps de jongeling. Ondertussen bukte mams regelmatig met een los bovenstukje voorover en snapte maar niet waarom haar borsten als gevolg van de zwaartekracht onbedekt indruk maakte op de Italianen en Britten. Vrij spel! Om het schouwspel beter te kunnen zien, gingen die Britten precies in mijn blikveld staan. Over bezetten gesproken!

Italianen bellen handsfree. Dat doen ze om tijdens het bellen druk met hun handen te kunnen bewegen. Kan iedereen langs het zwembad lekker meegenieten van een krijsende oma die woordjes naar haar kleinkind gilt. Het kleinkind kan nog niet praten en zegt logischerwijs niets terug naar oma. De fransman was de rust zelve. Later werd duidelijk waarom. De arts constateerde een natuurlijke dood als gevolg van een hartstilstand. Geintje! De man was gewoon saai. Zijn vrouw en kinderen ook trouwens.

Wat een heerlijke lunch vanwege Maria Hemelvaart zeg. Drie gangen en warm! Daar krijg je zin in siësta van zeg!

Hiernaast was het "twisting in the room", zo'n onvervalste Italiaanse echtelijke twist gedurende de siësta. Mam man man... per favore!

Vanavond hebben we in Taormina gegeten, de restaurantje hebben terrassen op de trappen. Heel bijzonder en je hebt leuk uitzicht op flanerende mensen. Flirting by night.

Geschreven door YtjeBart