Om half negen eerst in de rij bij de bakker op de camping. Er stond een rij van wel 20-25 mensen maar gelukkig had de bakker een grote voorraad brood meegenomen naar de camping.

Een lekker stokbroodje genuttigd en vervolgens ons zelf klaar gemaakt voor een fietstocht die een gebruiker van Komodo’s voor ons heeft uitgezet ten noorden van Kaysersberg. Rond half elf vertrokken we dan voor een fietstocht door de heuvelachtige Elzas van ongeveer 38 kilometer. We begonnen door een tochtje door de winkelstraat van het prachtige dorpscentrum om daarna langs een paar oude kasteeltorens de wij velden in te rijden. Daar kregen we al een steile helling voor onze kiezen waarbij ik in ieder geval te zwaar geschakeld had en dus maar lopend naar boven ging. Het was een prachtige tocht met af en toe wat heuvels maar ook met de nodige onverharde paden. Onderweg verloor ik nog tot twee keer toe mijn kilometerteller maar gelukkig weer terug gevonden. Daarna ook nog mijn standaard waar ik uiteraard niet lang naar hoefde te zoeken. Een eind verderop lag nog een aangereden maar bijna gave buizerd. Foto gemaakt maar ook even een slagpen uit zijn vleugel getrokken om als aandenken mee te nemen.

In het volgende dorp (Houssen) geluncht. Connie met een bord spaghettini en ik met een flammkuchen maar daarbij vooral ook nog genoten van ijskoude cola. Ondanks de hitte ws het echt een heerlijke fietstocht die we dankzij Connie maakten omdat ik in eerste instantie nog wel een beetje op zag tegen de hellingen…..ik word gelukkig keer op keer weer door Connie min of meer verplicht om mee te gaan fietsen en dat is achteraf altijd weer een goede beslissing. Terug in het dorpje nog een stokbrood, (wederom een zeer aangename) cremant d’Alsace , worst en een kaasje aangeschaft om later mee te dineren. Ook nog even voor mijn pet een pin met het wapen van de Elzas aangeschaft en terug gepeddeld naar de camping.

Bij terugkeer eerst maar heerlijk gedoucht en daarna lekker uitgerust in de schaduw onder onze luifel. Daarbij nog de nodige wespen gevangen en heb ik in de tussentijd mijn fietst standaard weer bevestigd, het triathlon stuur verwijderd met behulp van mijn pas aangeschafte gereedschap setje voor in de bus. Ook nog een poging gedaan om mijn kettingkast met wat ducktape wat steviger “vast” te zetten. Later deze week zak wel blijken of dit enig effect gesorteerd heeft.

Nog wat spelletjes gedaan en daarna omdat het zaterdag is uiteraard geen slimste mens gekeken maar wel Feyenoord gelijk zien spelen tegen Heerenveen terwijl Connie in haar nieuwe boek (Montefiori….?) begonnen is en gaan slapen.

Geschreven door Sybrens.reisverhalen