Vanmorgen hebben we om 9 uur bij de hoofdingang afgesproken met Sacky; onze gids die met ons naar een himba dorp zal rijden. We pikken hem daar op en rijden eerst naar de supermarkt om wat boodschappen te doen die we als geschenken achter gaan laten bijdrage e Himba. De geschenkn bestaan uit: zak meel, pak suiker, brood en nig wat kleinere voedingsmiddelen en paar zakken snoepjes voor de kinderen. We gaan op weg en na een kilometer of vijftien gravelweg , voor ons op een willekeurige plek, draaien gewoon ergens de woestijn in. We gaan vandaag met 1 auto en ik mocht deze zandrally achter het stuur tot een goed einde brengen. Ik geloof dat de medepassagiers redelijk tevreden waren over mijn rijstijl want er heeft niemand gegild of gekotst.

Na ruim een kwartier rallyrijden komen we aan bij een heel klein nederzettinkje met wat hutjes en stel paaltjes eromheen als afscheiding. Er staan nog een aantal van deze nederzettingkjes die eigenlijk elk als 1 huis fungeren. Eerst gaat Sacky naar de hut waar de oudere dames zitten en na een paar minuten kunnen wij ook kennismaken. We kunnen vervolgens vrijuit fotograferen en Sacky vertaalt al onze gesprekken.

Een van de oudere dames heeft en buitengewoon gevoel voor humor en wil Henk wel als man en zij dan als tweede vrouw naast Atie. Ze wil dan wel dat Atie nig een omslagdoek koopt als geschenk voor haar. We lopen rond in het dorpje en Sacky vertelt overd evenwichten van de Himba en hoe ze leven. Er gaan ook kinderen op school in Opuwo. Wat opvalt is dat er een meisje/jonge vrouw in niet traditionele kleding loopt en zij blijkt dus Engels te kunnen, in Opuwo naars school te zijn geweest en toch weer teruggekeerd naar haar stam. Wel loopt zij niet alleen zelf in westerse kleding maar ook haar twee kinderen.

We gaan na een uurtje weer terug nadat we aan de oude dames de geschenken overhandigd dit hebben want de mannen zijn met het vee op pad. De tweede vrouw van Henk wet ook nog haar charme in de strijd te gooien om een soort mentholpoeder te vragen voor haar verkoudheid die we dan in Opuwo kunnen kopen en dat Sacky ze dan afgeeft....we praten met hem nog wat over zijn leven in Opuwo en bv wat hij per maand verdient. Dat is tussen de 800 en 1200 NAD wat dus de 50 en 75 euro is.

Al met al een leuke en interessante ervaring zonder dat ik het gevoel heb dat er sprake is van voyeurisme. We gaan via de rallyroute weer terug en gaan naar Opuwo en Sacky laat ons vanuit de auto het kleine plaatsje van ongeveer 6000 inwoners zien. Het is duidelijk een andere sfeer als in het totaal westers uitziende Swakopmund of Luderitz. We gaan over een kleine markt (met de auto) richting een shop waar ze stoffen verkopen om voor Henk zijn tweede vrouw stof te kopen die ze als omslagdoek kan gebruiken. Nog even naar de supermarkt waar we inkopen doen voor onszelf en vragen Sacky om ook boodschappen zichzelf te doen die wij dan afrekenen.Opvallend is toch ook wel dat alle boodschappen door de beveiliging met de rekening een voor een gecontroleerd worden bij de uitgang. En dat heeft ws te maken met hoge criminaliteit en werkloosheid die er in dit kleine plaatsje is.

We nemen afscheid van Sacky en geven een hem een ruime fooi . We spreken af dat als hij de spullen naar Henk zijn tweede vrouw gaat brengen hij wat foto's maakt en ze via whatsapp aan ons opstuurt. We gaan terug naar betreft en besluiten voor het eerst deze reis maar eens even "niks" te doen de rest van de dag en liggen om een uur of drie aan het zwembadje met uitzicht op de kale woestijnvlakte rond Opuwo. Het is weliswaar een enorm contrast maar toch voelt het voor mij nog steeds 'oke' om hier rond te reizen. Zolang we af en toe maar last hebben van ons geweten en realiseren dat de wereld uit meer bestaat dan Nederland !!!

Op de toiletten is ook of wel een bijzondere ervaring te delen. Althans op de hetentoiletten. 'S morgens staan de pisbakken vol ijsblokjes en als ze 's avonds gesmolten zijn blijft er nog een lading gekleurde chloorblokjes als snoepjes achter. Maar omdat beelden meer zeggen dan duizend woorden heb ik er foto's van gemaakt.

We werden savonds weer getrakteerd op een buffet waar we dit keer kunnen kiezen tussen, kip, varken en springbok. We gaan uitgerust naar bed en voorlopig even voor de laatste keer in onze tent. Een qua uitzicht minder bijzondere camping met een gezamenlijk toiletgebouw. En om eerlijk te zijn hadden Connie en ik het toch ook wel lekker gevonden om deze reis gewoon in lodges te slapen ondanks dat er zeker drie fantastische campingsites tussen zaten.

Geschreven door Sybrens.reisverhalen