Na een zeer onrustige nacht ook nig eens om 6 uur gewekt door de groep buitengewoon luidruchtige Russische luitjes.

We hebben eerst de halve nacht wakker gelegen van de wind die onze tentjes behoorlijk getest hebben en vooral gezorgd hebben voor heftig flapperend tentdoek. Ook blijkt dat die kloterussen om zes uur bij onze tentjes uitgebreid en luidruchtig het nest in de boom op onze campingplaats hebben staan fotograferen en filmen waardoor we vanaf zes uit eigenlijk helemaal geen oog meer dichtgedaan hebben.

Snel onze tent ingepakt en op weg naar het hoofdgebouw om in het restaurant te ontbijten. Na een eenvoudig doch voedzaam maal vertrekken we in 1 auto op weg naar Kolmanskop en Luderitz. De weg is een saaie bijna kaarsrechte weg van 140 km asfalt met ongeveer 100 km alleen maar zand met soms een paar bosjes.

20km voor Kolmanskop betrekt de lucht en wordt het zelfs wat grauw maar ook gaat het nog meer waaien. Er ontstaan af en toe wat kleine zandverstuivingen over de weg en verderop blijkt de treinrails volledig onder de zandduinen te zijn verdwenen.

We arriveren om kwart over tien bereiken we de ingang van Kolmanskop en betalen $340 NAD ( +/- € 25) voor een begeleide Tour met gids. Het is ondertussen helemaal bewolkt en door de koude wind eigenlijk ook best koud. We gaan dus met onze fleecejassen aan naar het voormalige casino wat nu dienst doet als startplaats van de tours met restaurant en shop. We drinken eerst nog een cappuccino. Waarna de groep in tweeën gedeeld wordt: in Duitsers en "overig-taligen".....

Het diamantstadje werd op hoogtijdagen bevolkt door 300 volwassenen en 45 kinderen . Het hele dorp straalt de Deutsche grundlichkeit uit en alle luxe uit die tijd was daar aanwezig inclusief casino, bowlingmachine, slager , bakker en enkele andere winkeltjes. Maar daarnaast ook een gymzaal, die ook als danszaal gebruikt werd, met daarbij een pokertafel voor de heren een champagnezaaltje voor de dames waar ook de kaviaar beschikbaar was. Doordat het grootste gedeelte van het dorp al lange tijd leeg staat en veel ramen kapot, zijn heeft de wind en het zand vrij spel gehad in de diverse gebouwen wat wel bijzondere plaatsjes oplevert.

Het ziekenhuis bood plaats aan 250 mensen maar was voornamelijk bedoeld om met röntgenfoto's te kijken of mensen geen diamanten smokkelden.

Maar......dit alles was alleen maar beschikbaar voor de blanke Duitsers en alle plaatselijke medewerkers moesten in barakken buiten het dorp verblijven......Al met al weer en staaltje van de blanke overheersing en dat maakt toch dat je wat anders naar zo'n monument kijkt en dat is eigenlijk maar goed ook.

We gaan vervolgens naar het stadje Luderitz wat en kilometer of tien verderop ligt. We rijden eerst even door het stadje waarna we de auto bij de Spar parkeren. Op kan naar een plek om wat te eten, komen we uit bij 'Cosy Corner' een lunchroom op "de hoek van de straat". We blijken daar heerlijk te kunnen eten en de kwaliteit is eigenlijk beter dan het diner gisteren op het resort. Atie, Henk en Connie nemen een Hake(vis) en ik neem een kipschnitzel die reusachtig blijkt maar heerlijk mals.

Op naar de spar en nadat we boodschappen hebben ingeslagen gaan we op weg naar Diaz-point. We rijden over grijsgrauw en wederom desolaat gebied langs de kustlijn en we spotten de eerste flamingo's . We komen bij een paar kiezelstrandjes en spotten daar nog verschillende groepjes flamingo's. Bij Diaz point staat een wat verroeste vuurtoren en stappen we uit voor wat foto's en film. Het weer is ondertussen iets opgeknapt en op een klein eilandje net uit de kust liggen tientallen zeerobben in de zon.

Op de weg terug naar de camping spotten we nog een paar wilde paarden waar dit gebied om bekend staat. We komen op enig moment vlakbij de weg een eenzaam en fors uitgemergeld paardje tegen. Het is qua hoogte meer een pony en Connie als rasechte paardenfluisteraar kan hem bijna aaien totdat er achter ons nog een auto stopt en hem met appeltjes uiteraard meer kan bekoren......er stopt nog een wat arrogante Zuid-Afrikaan die zegt dat de jongens hem niet moeten voeren omdat hij dan tam word en mensen gaat aanval,en waarna hij doortraptere afgeschoten zal moeten worden. Dat is uiteraard klinklare onzin ; paarden die mensen aanvallen en in ons resort staat uitgebreid informatie over de wilde paarden en blijkt overigens dat ze bijgevoerd worden ........

We eten 's avonds camping waar Henk heerlijk hamburgertjes bakt op de braai. Ik stort echter bijna in van de slaap en we gaan dus op tijd naar bed. We hebben onze tenten in ieder geval wat extra vastgesnoerd maar de Russen zijn er in ieder geval niet......we vallen dus rond half negen vermoeid in slaap.

Geschreven door Sybrens.reisverhalen