Vanmorgen zaten we om kwart over acht al ingepakt en klaar voor vertrek aan het ontbijt.....herontwikkeling wat we na het dramatische diner van gisteren maar niet in het restaurant genieten maar de restjes afgelopen week opeten. Yoghurtjes , soort koekjes, sapje, paar banaantjes en een appeltje.

Net op het moment dat weg willen rijden worden we gespot door (weer) een Duitse vrouw die ons minstens een half uur bezighoudt met haar lichte klaagzang over dat ze bv maar twee weken kan en in en camper moet ipv in lodges vanwege de centjes. Ze blijkt echter ook al onder meer in Amerika te zijn geweest dus.... En omdat Henk goed Duits kan, blijft ze maar doorrazen ondanks dat Henk al een keer met zijn sleutels klingelt. Ik besluit op den duur maar af te breken door te melden dat we nu gegaan vertrekken. En nadat ze paar meter weg is, begint ze weer te wauwelen maar we lopen half antwoordend door naar de auto.....

We rijden eerst met een kleine omweg naar Okakarara om de banden op snelwegspanning te zetten. Een echt Afrikaans dorpje waar het behoorlijk druk is op straat en allerel mensen in kleine kraampjes hun waar aanbieden. Als we net op de snelweg zitten, zien we een paar geiten en terwijl ik een groepje geiten in de gaten houd of ze niet oversteken loopt er een eenzame geit vlak voor m de weg op. Connie ziet hem gelukkig wel en met een stevige rem-actie slalommen we om hem (of haar) heen en voorkomen we dat we toch nog geit op het menu hebben.....

We rijden in een streep door naar Okohandja waar we door de reisorganisatie getipt zijn om houtsnijwerk en souvenirs aan te schaffen. We parkeren eerst bij de supermarkt maar worden al snel door een wat drukke jongen zeer vriendelijk maar erg dringend verzocht om onze auto's bij de stalletjes van de Arts en Crafts te parkeren. Hij hoeft geen geld voor het opletten op onze auto's als we maar wel langs het stalletje komen waar hij aan verbonden is. Er is een rijtje van zo'n 15 hutjes van hout en golfplaten ar diverse mensen hun waar aanbieden. We lopen langs alle stalletjes en onze vriend blijkt kastanjes te graveren met onze namen. We kopen wat souvenirs en we laten hem een aantal kastanjes graveren.

Geschreven door Sybrens.reisverhalen