We zijn net aangekomen in de Opuwo country lodge vlakbij het plaatsje Opuwo in het noordwesten van Namibie

Nadat we vanuit ons bed over onze voeten heen hebben kunnen genieten van het prachtige uitzicht hebben we vanmorgen eerst een soort kliekjes-ontbijt genuttigd met niet meer zo heel verse broodjes en wat yoghurtjes. En met een lange dag in de auto voor de boeg van 360 km stappen we in de auto met stiekem de hoop dat we vandaag de woestijnolifanten zien.

En na 90 kilometer met prachtige vergezichten over de Namibische savannen van Damaraland komen we aan in Palmwag . Een soort nederzetting met wat "huisjes" en hutjes maar waar we ook door een veterinaire controle gaan om te voorkomen dat zich mond en klauwzeer door Namibië verspreidt.

Omdat we allebei al op de tweede tank rijden; er zitten twee dieseltanks aan boord met totaal ruim140 liter inhoud, besluiten we ook maar gelijk even te tanken. We worden geholpen door een aardige jongen die frans wil leren en eigenlijk iedereen die hij hier tegenkomt zou willen onthouden .....hij vertelt ons dat er in sesfontein een grote supermarkt is waar we wat kunnen komen voor onze onderweg-lunch.

En dan........steken er vlak voor ons 6 giraffes de weg over !!!!! De giraffe is behoorlijk zeldzaam dus we boffen echt. Ze kijken net zo verbaasd naar ons als wij naar hun en maken dan ook geen haast om snel weg te komen. Na de nodige foto's en filmpjes vervolgen we onze weg en.......nog geen dertig kilometer verder spotten we een tweetal bergzebra's. "This must be our Lucky Day" dus beginnen we al bijna te rekenen op een kudde woestijnolifanten. Maar omdat het de afgelopen periode zo ontzettend droog is, zijn de kansen om ze te spotten behoorlijk afgenomen want ze blijven dichterbij het water wat maar beperkt beschikbaar is. En omdat de wegen niet echt langs het weinige beschikbare water lopen is dus de kans klein. En als we dan eindelijk langs een kleine rivier met water komen nemen de verwachtingen toe maar helaas; geen olifanten te zien.

Sesfontein blijkt een minidorp met himbas en en hoop mensen op straat. De herrie knettert uit een soort cafeetje en er komt al gauw een oud baasje op ons afgesneld die om geld vraagt (voor in het café ws). Omdat we in alle stadjes steeds een mannetje kleine fooien gegeven hebben om op de auto's te passen stelt Connie voor dat ook deze baas op onze auto past voor een paar centen. En uiteraard, dat doet hij met verve.

De supermarkt blijkt niet meer dan een kleine kruidenier en met een paar yoghurtjes en wat droog brood vertrekken we weer. Er stappen nog net wat Herero-vrouwen in vol ornaat achterin een pick-up en we schieten dus nog snel watplaatjes.

We zien ontiegelijk veel geitjes al dan niet met herder, loslopende kuddes koeien en af en toe een paar en net als we de hoop al hebben opgegeven spot Connie hoog in de bergen een kudde minimaal 15 woestijnolifanten !!!!! Ons dag kan niet meer kapot, op wat voor camping we ook terecht komen.

Connie zit vervolgens een tijd achter het stuur en is zwaar ontevreden over de wegwerkzaamheden. Ze is van mening dat de wegwerkers hier duidelijk geen weg en stedenbouwkunde gestudeerd. Of ze hebben te veel gedronken want wie legt er nou een streep stenen midden op de weg....er rijden namelijk een soort sneeuwschuivers die de gravelwegen weer enigszins glad maken maar de kiezels die dan weggeschrapt worden komen soms niet aan de kant maar op eenderde van de weg....

We komen rond half aan bij Opuwo en ons Tom Tom stuurt ons via een vrij onbegaanbaar en smal weggetje omhoog naar de camping. Later blijkt dat dit inderdaad niet echt de hoofdroute is....

We drinken een welverdiend biertje in de bar en gaan daarna onze tent "opzetten". De plaatsen zijn minder fantastisch als de vorige maar ja, het is niet alle dagen feest en we hebben tenslotte al een topdag achter de rug met giraffes, zebra's en de woestijnolifanten waar we drie dagen op aan het jagen waren.

'S avonds in het hofdgebouw gegeten en een gids geregeld voor een bezoek aan een Himbadorp morgenochtend. We geen vanavond naast Oryx ook Kudu. En dat is in dit restaurant allebei heerlijk klaargemaakt dus we gaan vandaag wel heel erg voldaan terug naar onze tent.

Geschreven door Sybrens.reisverhalen