Ondanks een voor Connie wat onrustig nachtje door wat buikklachten toch nog redelijk monter uit bed. Na een ontbijtje in het restaurant vertrekken we om 9 uur van deze groene oase. Wegrijdend tussen de wijnranken door komen we op de C13 naar Aussenkehr. Een bijzondere plaats met allerlei hutjes zoals aan de foto's te zien is. Waarschijnlijk wonen daar zo goed als alle werknemers van de enorme wijngaard want er werken daar 20.000 mensen. We rijden even naar de Spar aan de rand van het dorpje. Maar er waren meer mensen die boodschappen wilden gaan doen want er stonden tientallen mensen buiten in de rij om naar binnen te gaan. Dus maar besloten om door te rijden.

We rijden een hele tijd langs de rivier met prachtige plaatjes. Hier en daar nog een baviaan gespot een enkele dikdik. We rijden af en toe tussen enorme rotspartijen en uiteraard is enkele kilometers vanaf de rivier de droogte weer onontkoombaar. Maar als we weer wat dichter langs de rivier komen is het lichte groen wederom bijna onwerkelijk. We passeren zelfs de rivier de 'Fish' die daar in de Oranjerivier stroomt, ware het niet dat hij nu droog staat..

Na honderd kilometer gravelweg langs de zuidgrens van Namibië slaan we af naar het noorden en bereiken binnen een paar kilometers de asfaltweg. We besluiten nog een paar kilometer door te rijden en bij een benzinepomp te tanken en onze banden weer op de voorgeschreven 200 bar te brengen. Dat wordt uiteraard voor ons gedaan evenals dat onze tank voor ruim 60 cent per liter diesel wordt volgegooid. Een kort gesprekje met onze assistent die de banden weer op druk brengt, leert dat de jeugd tegenwoordig minder "soccer" speelt omdat er in Europa ws minder geld mee te verdienen valt..... We geven uiteraard een ruime fooi en kopen nog wat versnaperingen in de vorm van wat chickenrolls en coca cola en gaan weer pad.

Al snel blijkt dat het rijden op de asfaltweg ondanks dezelfde uitzichten toch veel minder prettig is als het (veel langzamer) toeren over de gravelwegen. We rijden daarom, met een korte tussenstop langs de kant van de weg bij een picknickplaats om even de benen strekken, in een streep door naar Aus.

Aangekomen bij het resort, wat echt midden in 'het niks' ligt, hebben we eerst een paar lekkere biertjes gedronken in de lobby. De dames een Windhoek lager van 1/3 liter en Henk en ik een halve liter Zuid-Afrikaanse Stellenbrau. Terwijl we in de lobby zitten, is in Nederland net de eredivisie bezig en wint Feyenoord met 2-0 van Willem ll en staat na 8 wedstrijden nog steeds ongeslagen bovenaan.

We gaan vervolgens op het gemakje naar de camping die 2,5 km verderop ligt. Een camping met tien plaatsen midden in de woestijn maar dan met net iets meer dan alleen maar zand. We staan ingeklemd tussen rotsachtige kurkdroge bergen. Onze auto-tenten staan weer prachtig en het uitzicht is stukken beter dan gisteren. In de boom bij onze campingplaats zit een enorm nest van de zg Mahaliwevers die in kolonies hun nesten bouwen. Het is een komen en gaan van vogeltjes die hun nest weer aan het aanpassen zijn voor dit voorjaar. Tegenover komt net een bus aan met naar het klinkt Russen. Ze zijn met een stuk of vier, vijf tentjes en zijn nogal luidruchtig.

We besluiten via een korte route lopend naar het restaurant te gaan voor het diner. Een diner wat net als in bagatelle bestaat uit een los voor en nagerecht en een buffet. Alleen blijkt het vlees van beduidend mindere kwaliteit want de oryx is hier echt veel minder mals.

Nadat we heen in het licht redelijk vlot naar het restaurant gelopen zijn, gaat de terugweg minder vlot. We verdwalen in het donker al snel en lopen van links en rechts door de woestijn met lichte begroeiing. We besluiten na enkele lichte beklimmingen toch maar weer terug te gaan en naar het licht van het hoofdgebouw toe te lopen. Vanuit daar dus maar via de weg terug naar de camping te lopen, een stevige avondwandeling onder een prachtige sterrenhemel. Rond een uur of half elf in onze tentjes voor wat een onrustige nacht zou worden.....

Geschreven door Sybrens.reisverhalen