Wat een verzorgt hotel is dit. Een verrukkelijke worteltaart en cappuccino gehad voor het ontbijt. Na het uit checken lekker in op een ligbank naast het zwembad in de zon geluisterd naar Dorian, nadat ik de drie Factor racefietsen had bewonderd. Hierna bij de Bee farm beland. Een mooi historische museum waar uitgelegd wordt dat Carat afkomstig is van Carob. Kennelijk hebben alle carob bonnen een consistent gewicht van 20 gram. Een tijdje gepraat met de aardige eigenaar van het museum. Een aardige vrouw op leeftijd die goed bij de tijd is en veel geschiedenis heeft gedeeld. Ik kreeg een vrucht te proeven dat 20 dagen per jaar geoogst kan worden. Het leek op een kruising tussen een perzik en pruim. Voor 1,50 mocht ik een zeep kopen met een prijskaartje van €2. Ik had niet meer contact bij me nadat ik de entree had betaald. Vervolgens door gereden naar Limassol, maar dat was niet zo een success. Omdat ik twee uur overhad ben ik bij Pissouri Bay op het strand gaan liggen. Een mooi klein strandje. Daar heb ik het boek liggend in de zon uitgeluisterd. Wat een verhaal. Ik kijk zo uit nr de voorstelling. Wat een sterke reserveringen van Henri. Ik geloof dat Henri zijn ziel aan Dorian heeft gegeven, met zijn vlijmscherpe cynisme. Sommige daarvan zijn zo scherp dat ik zelf in een paar begin te geloven. Kijkend naar de zee is er een eind gekomen aan deze reis. Ik heb nog contact met het thuis front dat door het Mauritshuis aan het lopen is. Ik krijg een foto doorgestuurd van hen met het melkmeisje op de achtergrond. Wat was het speciaal om zo tijd voor mezelf te hebben en het zelf in te vullen. Eigenlijk gebeurde de dingen gewoon. Stilte en opladen. Door niet te praten kalmeert het hoofd ook. Een bepaalt deel van de hersenen hoeft niet aan te staan. Ik ben wel heel actief geweest met gedachten. Het was niet zoals een retraite waarbij ook de gedachten even tot stilstand komen. 10 dagen alleen voelt als heel lang. Ik heb echt mazzel gehad met de hotels in deze volgorde. Cave Zoe is de topper. Forrest Hotel is mooie geschiedenis. The Agora Hotel is walhalla voor een snob. Naar een soortgelijk hotel ga ik graag een keer met Hester. Ze had echt van elk detail en vierkante centimeter genoten. Ik kijk er naar uit de jongens en hester weer te zien en onze vakantie samen over twee maanden.

Geschreven door Sun.op.pad