“Lopend naar Denemarken…. Da’s zeker een grapje…” dacht ik, toen ik het appje las met het voorstel van onze Werkhovense vrienden, de Naafjes, voor de activiteit voor vandaag. Maar nee hoor, ze waren bloedserieus. Voor de kust van het gebied waar zij, en wij, nu zitten, ligt een piepklein eilandje. Rond het middaguur valt een soort weggetje van stenen zo goed als droog, zodat je te voet de overtocht naar het eilandje kunt maken, dat tot Denemarken behoort. Dat moet je natuurlijk gedaan hebben, dus bergschoenen aan en gaan!
Rond het middaguur spreken we op een parkeerplaats af, vanwaar we in kunnen stappen op de wandelroute. Tijdens het wachten op de Naafjes, worden we verrast door een reebok, die het veldje oversteekt waar we naast zitten. Zowel papa als Cas hebben hun telefoon in de hand dus kunnen mooie foto’s en zelfs filmpjes maken. Ik blij: toch nog een rennend dier gezien ๐ Even later komen de Naafjes aan en beginnen we aan onze tocht.
Het is voor Noorse begrippen weer bloedheet, dus de heren zijn blij dat ze een korte broek aan hebben gedaan ๐. We wandelen een kort stukje en komen al gauw bij de “oversteekplaats”. Ik had grote drukte verwacht, maar niets is minder waar ๐ Schijnbaar is het toch niet zo’n bucket-list-ding als ik dacht.
We beginnen aan de overtocht en concluderen al snel dat we alleen zonder natte schoenen over kunnen komen, als we ze uittrekken. Dat doen we dan maar, met uitzondering van Cas: die zet het op een lopen en rent naar de overkant. ๐ het schijnt een goede techniek te zijn, want zijn sokken zijn nog droog. De rest strompelt over de stenen, balancerend met een schoen in elke hand, als dronken torren over een stoeprand ๐
En oh ja, het doet natuurlijk ook heel pijn aan onze gepamperde voetjes ๐๐
Eenmaal in Denemarken, waar het trouwens ook bloedverzengend heet is, lopen we een rondje over het eiland. Vanaf de waterkant worden we gadegeslagen door halfnaakte oude Noren op een bootje, die zich afvragen welke mafkezen met vreemde taal daar nou weer rondsjokken. En natuurlijk beklimmen we ook het hoogste punt, wat toch wel gauw zo’n zeven meter hoog zal zijn.
Onze Noorse ‘gids’ ๐ had ons verteld dat als we met natte voeten heen zouden gaan, we in ieder geval droog terug zouden kunnen gaan. Nou, hij kreeg van mij mooi geen fooi, want terug kreeg ik nog nattere voeten dan heen. Of ik heb de techniek van Cas niet goed uitgevoerd, dat kan natuurlijk ook ๐
Na een mooie wandeling langs de kust en door het bos, gaan we gezellig nog met de Naafjes mee naar hun vakantiehuis. Daar serveren ze ons “lomper med pølser”, met alles erop en eraan. Knakworsten in een soort wrap, maar dan gemaakt van aardappel en meel. Lekker hoor, net als Zweden hebben de Noren een hele boel lekkere worstjes ๐๐๐
Als afsluiting van de dag ga ik nog even naar het strand, stenen sprokkelen voor thuis (als aandenkens, ik ben gek op stenen) en om nog een laatste keer van het prachtige uitzicht te genieten. Want morgen rijden we weer naar Kopenhagen. En nemen we voorlopig afscheid van Noorwegen…. Ik ga het missen!!! ๐ข Tusen takk, Norge!!
Geschreven door Sjmcvdende.op.avontuur