Ondanks het regenachtige weer reizen we naar 1 van onze Must-see’s langs de route: Preikestolen. Een 604 meter hoge klif die alleen via een stevige wandeling van 2 uur heen (en dezelfde weg terug) te bereiken is. Gigantisch uitzicht in het vooruitzicht dus daar willen we heen!

Tijdens het bestijgen van de bergen klauteren we op flink steile trappen van steen en komen Sander en ik erachter dat onze conditie ‘wat’ te wensen overlaat 🙈
De jongens rennen nog net niet als berggeiten de rotsen op en wachten braaf op de achterblijvers, terwijl ze lekker veel foto’s maken van al het moois wat we tegenkomen.

Stukken omhoog wisselen af met rotsplateaus, dalingen (“Hè, we moesten toch omhoog?”) en soms platte stukken van houten vlonders. We stoppen geregeld omdat we onze ogen uitkijken.

Ik kan je wel vertellen, vier kilometer ‘wandelen’ in zo’n omgeving is écht vermoeiend en sneller dan 2 km/u ga je niet! Maar de belofte van het uitzicht (en de onwetendheid over de route) houdt je gemotiveerd 😆

Hoe hoger we komen, hoe groter de “anticipation”. Maar omdat het weer niet zo best is, zien we amper iets, als we van de berg af kijken. Dat scheelt wel met de hoogtevrees, want je ziet geen afgrond 😁

En ja hoor, daar zijn we dan eindelijk, na twee uur klimmen! En wat een gaaf punt, dit hadden we echt niet willen missen! Ik laat de foto’s verder maar voor zichzelf spreken.
(Sorry beetje veel dit keer)
Als je ooit naar Noorwegen gaat, doe dit dan zeker! En zorg voor een basis conditie 😆

Geschreven door Sjmcvdende.op.avontuur