Klimapark 2469. Klinkt niet heel spannend of interessant. Maar OMG, dit was dus duidelijk de indrukwekkendste ervaring tot nu toe!!!

We reden een minuutje of veertig door het dal, om een bergweg in te slaan die we nog twintig minuten moesten volgen. Om uiteindelijk op 1900 meter hoogte uit te komen…!!! Naarmate we hoger komen wordt het landschap buitenaardser, de haarspeldbochten scherper, de weg steiler en het uitzicht “spannender” (of enger 😁). En dan zijn we er. En wat is het hier KOUD!! We hadden wel een dubbele broek aan en meerdere laagjes over ons bovenlijf, maar de handschoenen en mutsen hadden we toch echt thuisgelaten. Dom. Nooit doen als je naar Noorwegen gaat! Dus nog gauw even wat ontbrekende spullen gekocht in het winkeltje op de top, om daarna met gids en groep te starten aan onze wandeling.

Onze gids vertelt ons van alles over de vegetatie, het door de klimaatverandering veranderende weer en de bergen zelf. Het blijkt hier op dat moment drie graden te zijn, met een windsnelheid van 20 meter per seconde. Gelukkig hebben we winddichte jassen aan 🥶!
Uiteindelijk komen we bij onze eindbestemming aan: de ijsgrot!!
Een grot, uitgegraven door mensen in een tijdsbestek van negen maanden, twaalf uur per dag ijs scheppen. We zien er in de grot nog een korte film over, in de ijsbioscoop. Wat ontzettend gaaf is dit.

Maar het allergaafste komt nog. Na de tour mogen we nog naar de gletsjer, als we willen. En dat willen we!! We volgen een pad dat aangelegd is door sherpa’s. Die zijn in Noorwegen veelvuldig ingehuurd voor het aanleggen van paden en trappen, zoals ook bij de Preikestolen. Wat een werk, onvoorstelbaar hoe zwaar dat moet zijn geweest.

We lopen en klauteren zo’n twintig minuten, waarbij ik mezelf wel even moet overwinnen op een vrij steile trap. Daar stop ik halverwege (omhoog), omdat ik bang ben dat ik niet meer terug durf, straks. Maar ik wil deze ervaring niet mislopen, dus ik zet door. En wat ben ik daar blij om!! Zo dicht bij de gletsjer en geen mens te bekennen. Ongelofelijk. Wat een ervaring!!!

De weg de berg af met de auto is al wat minder spannend, dankzij de mist vooral, omdat we de diepte niet zo goed kunnen zien 😆. Maar wat zijn de wegen hier steil! En we zijn zoveel haarspeldbochten tegengekomen, dat de Trollstigen voor Sander niet meer hoeft 😁.

Geschreven door Sjmcvdende.op.avontuur