15° bewolkt 18 km

Eerst wil ik jullie bedanken voor de lieve berichten. Dank jullie wel. En ik ben nog niet eens aan mijn Sufitrail begonnen!

Heerlijk geslapen en wàt een ontbijt!
Eerst maar eens naar de telefoonwinkel voor mijn internet. Nou, dat was redelijk snel opgelost. Er zat nl. geen turkse simkaart in mijn telefoon (!?). Ben dus goed gepakt door de 'professional'. Een nieuwe simkaart erin met 20 GB internet. Zo, nu kan ik weer alles.
Heerlijk!
Eerst maar eens de moskee bij daglicht bekijken. Overal zijn katten en er staan hier en daar bakjes met brokjes en water. De katten zien er ook gezond uit.
Het blijkt een belangrijke moskee te zijn: de Eyüp Sultan moskee. Een groot complex met het graf van de sultan. Een turkse vrouw helpt mij om een hoofddoek om te doen. Zo schattig! Schoenen uit en kijken maar. Veel mensen prevelen gebeden. Het is een prachtig geheel van mozaïek.
Ik besluit naar de Galatabrug te lopen om een boottochtje te maken.
Het is wel leuk om zoveel mogelijk langs de Bosporus te wandelen. Onderweg kom ik langs de ommuring van de oude stad. Veel delen van de muur staan nog tussen de huizen. Heel charmant. De huizen hebben vaak allerlei kleuren. Een genot om naar te kijken. Ook kom ik langs een prachtige, witte grieks-orthodoxe kerk en dan kan al snel de Galata brug zien.
Ik kies voor de veerpont, die het eerste wegvaart. Dat wordt de pont naar Kadiköy. Het is best druk op de pont. Hij brengt me binnen een half uurtje naar de overkant.
Er is een gezellige promenade met veel bankjes en muziek. En.....weinig tot geen toeristen. Ik loop een druk straatje in. Één en al winkel. Nou ja, winkel. Het zijn meer kamertjes. Dan zie ik iets, wat ik niet aan mijn neus voorbij kan laten gaan. Een beker gevuld met een soort chocolademousse. Als ik hem aanwijs zegt de verkoper: 'Ah, kitkat'. Er ligt inderdaad ook een stukje kitkat bovenop. Dat wordt smullen!
Inmiddels is het weer spitsuur. Wat een auto's en getoeter langs de promenade! Ik kan door rijen dik gewoon oversteken. Het verkeer staat muurvast.
Ik neem de eerstvolgende boot terug. Ik stap uit aan de andere kant van de Galatabrug. Bij een restaurant spreekt een Turk mij aan om in zijn restaurant te komen eten. Ik geef aan dat ik geen honger heb. Oh, maar ik mag ook alleen een wijntje komen drinken. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Lekker even zitten; dat had ik alleen nog maar op de boot gedaan. Na een uurtje krijg ik toch wel trek.
5 kleine schnitzels, rijst, patat, paprika en tomaat zijn zo verdwenen. Dan nog een heerlijke cappucino en ik ben weer de oude. Ik wandel over de Galatabrug (altijd leuk) en loop naar de metro. Die brengt me vlak bij het hotel.
Het is best fris geworden, maar in de lobby is het zalig warm. Ik zie de receptionist, waar ik gisteren mee gesproken had over de reservering van Gert. Hij neemt er ruim de tijd voor om te zorgen dat Gert zijn geld terugkrijgt. Even later heeft Gert bericht dat dat gaat lukken. Nu moet het alleen nog gestort worden......

Bedtijd! 🕦

Geschreven door Rinawandelt