30° zon 28 km vlak

Ik heb slecht geslapen. Het matras is keihard. Gisteren had ik hier geen last van. Ik denk dat ik moe genoeg was.
Na het ontbijt brengt het busje ons naar Mahmudiye. We hadden de bagage bij ons in het busje. Dus moesten we op Fikri wachten. Hij moet de bagage weer meenemen naar Iznik. Dat was geen straf! We hebben thee gedronken en gekeken welke tractoren en andere voertuigen er allemaal stopten bij het theehuis. En natuurlijk mensen kijken! Het is echt het gebied van de olijfgaarden. Hier zijn meer tractoren dan auto's.
We hebben weer een nieuwe vriend: Snoopy2. Hij zal de hele dag met ons meelopen en gevoed worden door Mehmet. In Iznik zullen we hem pas kwijtraken.
We lopen door een glooiend landschap tussen de olijfbomen en eten onderweg heerlijke kersen.
In het volgende dorp drinken we thee met zicht op de moskee met een ooievaarsnest.
Het landschap verandert. Niet meer zoveel olijfbomen, maar ook nectarines en perziken. Helaas nog niet rijp....
En daar ligt Iznik!
We lopen door de oostelijke poort naar binnen. Het is mooi gerestaureerd. Even later stoppen we bij de groente- en fruitwinkel. We eten allemaal bananen en drinken versgeperste jus d'orange. Wat een weldaad!
Op zoek naar het hotel lopen we nog even verkeerd en er is wat gedoe bij het hotel. Maar dan kunnen we toch naar onze kamers. Heerlijk douchen!
Nog wat aan het blog werken en dan naar het strand. Wat een gezelligheid! Er is een speeltuin en barretjes. Gezinnen vermaken zich op de picknick plekken. Aan het strand zitten ook 2 vriendinnen met een tafeltje en 2 stoeltjes gezellig te eten en kletsen. Het is daar een heerlijke avond voor.
Ik ga op een rots zitten en 2 mannen vragen mij of ik een kopje thee wil. Dat is wel lekker. Dan komt er een meisje bij zitten. Zij is in Keulen geboren en woont sinds 3 maanden in Iznik met haar man en zoontje. Haar man komt uit het oosten van Turkije, maar kon niet aarden in Duitsland. Ik moet ook kennis maken met haar ouders, die voor vakantie in Iznik zijn. Ondertussen gaat de zon onder. Wat een pracht! Als het donker is, gaat ieder zijn weg.
Ik heb nog niet gegeten. Bij een 'snackbar' eet ik een sandwich met kip. Ondanks dat ik geen honger had, gaat het er prima in.
Terug in het hotel, wil ik alleen maar slapen...

Geschreven door Rinawandelt