Op dit moment (camping Wilcox creek) hebben we geen internet, helemaal geen verbinding dus telefoon doet het ook niet. Daarom is dit verhaal later op pindat gezet.
Vanmorgen zijn we om 8 uur opgestaan, koffie gedronken en camper klaar gemaakt want vanavond zullen we zeker op een camping staan waar we geen stroom, afvoer en water hebben. Dus vuilwater tanks geleegd en schoon water tank gevuld. Rond half 10 weggegaan van de camping eerst nog even getankt want vandaag en morgen weten we niet of we een benzine pomp tegen komen.
Vandaag gaan we ongeveer 175 km rijden en zullen we de Icefield Parkway voor ongeveer de helft afrijden en morgen de andere helft, de weg waarvan ze zeggen na elke bocht weer een mooi uitzicht echter wij hebben pech vandaag het regent, het is bewolkt en soms sneeuwt het ook nog. De bewolking hangt zo laag rond de 2000 meter dat we buiten wat vlagen niet veel van de berg toppen hebben gezien.
Onderweg hebben we ontbeten aan het begin van de Icefield Parkway, daarna veel gestopt op het moment dat we maar enigszins het gevoel hadden dat het mooi was. Ook op plekken waar geen parkeerplek was maar dat doen veel meer mensen.
We hebben onderweg dus wel mooie watervalletjes, beekjes en wederom een mooie canyon gezien (de Mistaya Canyon) en bij Bow Summit/Payo Lake een mooie wandeling gemaakt door het dennenbos op ruim 2100 meter hoogte, het sneeuwde daar al, dus de dennenbomen waren al wit.
Af en toe ook mooie vergezichten maar dus niet veel van de toppen gezien.
Rond een uur of zeven zijn we op de camping aangekomen, in het bos vlakbij de Icefield Glacier. Een van de bezienswaardigheden die we morgen gaan bezoeken. De camping is een zelf service camping, je zoekt zelf een plek uit zet je camper daar neer en rekent af door het geld in een envelopje te doen wat je morgen bij de uitgang in een brievenbus gooit.
Vandaag is het weer niet zo bijzonder geweest, geen zon gehad, veel regen, op de hoogtes sneeuw en koud hopen dat het morgen wat beter is.
Morgen vervolgen we de Icefield Parkway tot aan Jasper nog zo een 100 kilometer.
Geschreven door Remkoenlia