Rijden van Hope naar Manning Provincial park.

Vandaag weer normale tijd wakker, half zeven we zijn dus gewend aan het tijdsverschil met Nederland (9 uur vroeger)

Vannacht heeft het de hele nacht geregend en ook vanochtend langdurige regen gehad. We hebben lekker in de camper ontbeten en zijn al vroeg naar Coquihalla Canyon park vertrokken, wat maar 5 km van de camping verwijderd was, waar we een wandeling hebben gemaakt naar en door de Othello tunnels. Deze trein tunnels zijn in de jaren 30 gebouwd en lopen door een ravijn totale lengte 2 km. Hier hebben we ongeveer anderhalve uur gewandeld en daarna verder gereden naar de volgende camping in EC Manning park een reis van ongeveer 80 km.

Het weer was inmiddels redelijk opgeknapt en het zou vandaag droog blijven tot de volgende wandeling.
Onderweg stak er zo’n 200 meter voor ons een hert de weg over, helaas hadden we de spullen niet klaar liggen dus hebben we het niet op foto of video kunnen vastleggen.

Eenmaal aangekomen bij de Visitor centre van het park hebben we een berenfluit gekocht (de bellen waren helaas op). In het visitor centre werd ons nog aangeraden om de look-out te bezoeken op 1800 meter. Hier zijn we dan ook naartoe gereden boven foto’s en video’s gemaakt en de eerste eekhoorns op de foto en video gezet (we zouden vandaag nog vaker eekhoorns zien).

Na de look-out doorgereden naar de camping, aangekomen was er niemand op de receptie. Er hing een mooie lijst met nog vrije plekken en daar kon je dan zelf gaan staan, later vlak voor het eten zou de park opzichter langs komen om het geld op te halen. Op deze camping is geen electra voor handen dus vandaag of met de generator (maar die mag je alleen gedurende bepaalde tijden gebruiken om geluidsoverlast tegen te gaan) of op de accu.

Na een broodje gegeten te hebben zijn we een wandeling gaan maken rond het meer (ook nu ging het weer regenen, af en toe was het droog maar voor de rest regen, regen en regen). Er is een beer gesignaleerd en dat wordt aangegeven met gele borden.

Gedurende wandeling kwamen er nog vogels uit de hand eten van Lia de “vogelwhispelaar”.
Het was een mooie wandeling, als het zonnetje er af en toe doorheen kwam kreeg alles een andere kleur.
Terug bij de camper zijn we zijn we bloemkool gaan maken, dat was lekker!!

Op deze camping geen bereik met de mobiel en ook geen Wifi, heb het verslag dus maar voorbereid zodat het straks indien we weer op een plek zijn waar ze wel Wifi hebben we het snel kunnen uploaden

Geschreven door Remkoenlia