Gutenmorgen. Ik val maar meteen met de deur in huis; jullie gaan zo direct spectaculaire foto's zien van een fantastische klettersteig van Pleun.
Natuurlijk is vanmorgen eerst King met mij naar de Starkenberger See geweest, waarna we het dagelijkse Frühstück weer hebben genoten.
Na het ontbijt splitsen we ons op. Annemarie, Noortje, Silke en Nina gaan vandaag (mede omdat het de laatste dag van Noortje en Nina in Oostenrijk is) nog een keer met de kabelbaan naar Hoch-Imst, waar Nina en Silke nog een keer met de alpinecoaster de afdaling gaan maken.
Pleun en ik gaan met Renate en Michael mee naar het plaatsje Stuben (in Ötztal) waar Pleun met Renate en Michael gaat Klettersteigen op de Eckkamm Klettersteig. We lopen met zijn allen (ik dus ook) vanuit Stuben door het bos naar het instappunt voor de klettersteig. Hier trekken zij hun klimuitrusting aan (voor Pleun hebben we die gisteravond gehuurd) en beginnen zij aan de klim, waarbij ze een hoogte verschil van ruim 300 meter gaan overbruggen. Hier zijn spectaculaire foto's van gemaakt, die voor zich spreken. Ik loop vanuit daar verder omhoog door het bos naar Gasthof Feuerstein op 1620 meter hoogte. We hebben afgesproken elkaar daar weer te treffen omdat onze klimgeiten daar weer van de klim in het bos komen. Ook voor mij is het een steile maar prachtige wandeling, waar ik op verschillende plaatsen ijzeren sculpturen tegenkom die echt prachtig zijn (zie foto's). Als ik ongeveer nog een 15 minuten moet lopen begint het echter flink te donderen en te bliksemen en ziet het er naar uit dat er een flink onweer kan losbarsten. IK maak me dan toch wel een beetje bezorg over de klimgeiten en krijg, op het moment dat het echt losbarst (flinke regen met zelfs flinke hagel) een telefoontje van Michael om me gerust te stellen. Zij kunnen 'schuilen' onder een overhangende rotswand, vanwaar ze als het onweer ophoudt weer verder lopen. Ik kom intussen aan bij de Feuerstein hut, en maak daar enige foto's, onder andere van het verschrikkelijke weer.
Na ongeveer 30 minuten wordt het droog en een klein half uur daarna zie ik onze klimmer uit het bos komen. Wat eten en drinken in de Feuerstein hütte en daarna met de nodige spoed toch maar weer naar beneden gaan lopen met zijn allen. De nodige haast is omdat het weer flink donker wordt en erg begint te rommelen in de lucht. Met een straf tempo naar beneden (Huben) waarbij het lukt net benden te zijn voor dat het weer echt losbarst.
Tijdens deze avonturen zijn de andere dames in Hoch Imst, waar Silke en Nina samen met de alpinecoaster naar beneden willen en Annemarie en Noortje met de kabelbaan, zodat ze hen daar kunnen opwachten en enkele foto's kunnen maken. Dan komt er een telefoontje van Silke dat zij niet samen met Nina in één 'slee' mag omdat ze nog te jong is (je moet daarvoor 14 zijn). Het probleem wordt opgelost in samenwerking met een vriendelijke duitse familie; Silke kan alleen en Nina mag met die Freundliche Frau in de slee mee naar beneden. Knap hoe deze twee meiden dit hebben opgelost en ook nog plezier hebben beleefd aan deze snelle afdaling.
Vanavond een bijzonder diner omdat het het "laatste" avondmaal is met Noortje en Nina die morgen weer naar Nederland vertrekken. Zum abschied noch getrunken mit Renate und Michael.
Ze willen morgen rond 8.00 uur vertrekken, dus kunnen wij morgenvroeg afscheid van hen nemen; jammer, jammer.

Gute nacht, und bis morgen

Geschreven door Onzevakanties