Gute morgen, da sind wir wieder.
Hopelijk kom ik vandaag niet opnieuw de Jost-band tegen, want het heeft in Tarrenz wel indruk gemaakt. In de plaatselijke Zeitung is er zelfs een verslag over geschreven. Ik heb nog getracht een exemplaar te kopen, echter waren ze allemaal binnen 15 minuten uitverkocht.
Het weer voor vandaag. Om 8.15 uur naar buiten kijkend is het half bewolkt én koud. Zo koud zelfs dat er in de hoger gelegen gebieden vannacht sneeuw is gevallen. WE kunnen bergtoppen zien waarop gisteren nog geen sneeuw zichtbaar was. Neemt niet weg dat we vandaag toch de wandelschoenen aantrekken, natuurlijk na eerst weer een goed ontbijt te hebben gehad.
We gaan vandaag namelijk, samen met Renate en Michael, naar het Ötztal, waar we vlak bij het dorpje Ötz een rond gaan lopen rondom de Piburgersee. Een rondwandeling van ongeveer 1 uur en 15 minuten. Opvallend is dat er tijdens een storm zo'n drie weken geleden er ins Wald een enorme ravage is aangericht. Heel veel als luciferhoutjes omgeknakte bomen. Men is druk in de weer om dit allemaal op te ruimen. Het blijkt namelijk dat als men dat niet doet er in het rottende hout een soort kevers komen die later ook de gezonde bomen aantasten (zo hebben jullie ook weer iets geleerd). Het opruimen van deze bomen is best wel arbeidsintensief en indrukwekkend. Bomen waar men eigenlijk niet goed bij kan komen, worden later met helikopters opgeruimd. Tijdens de wandeling zijn we ook nog de route naar de "Arme Hütte" tegen gekomen, de heimplatz voor de Arme Kerle club.
Als we de ronde bijna hebben voltooid, besluiten de dames te voet af te dalen naar Ötz (half uurtje dalen) en lopen Michael en ik door naar de parkeerplaats om de auto's op te halen, en spreken we af elkaar in Ötz weer te treffen.
Het dorpje Ötz is een erg mooi dorpje, wat voor ons wel wat speciaal is. Ieder jaar maken we hier namelijk een foto van Silke met Michael op het bankje met het Ötztaler schaapje. Dit jaar besluiten we om iedereen daar op de foto te zetten. Voordat we deze fotoreportage zijn gaan maken, hebben we natuurlijk eerst nog iets lekkers gegeten en gedronken op het vertrouwde terrasje.
Michael en Renate rijden terug naar Tarrenz, en wij besluiten nog naar Hoch-Imst te gaan om met de gondel naar boven te gaan en te kijken of er nog een keer met de bobslee afgedaald kan worden. Dat is inderdaad mogelijk maar.........een wachttijd van 2 uur. In en na goed overleg besluiten we dat toch maar niet te doen en besluiten we nog een gondel te nemen naar 2050 meter, ons niet realiserend dat het daarboven licht sneeuwde en erg koud was. Desondanks wel een mooi (koud) uitzicht en we hebben daar ook de vrouwelijke variant van Yeti aangetroffen en op de foto gezet. Onderweg tijdens de afdeling een prachtige regenboog gezien en genoten van de wonderbaarlijke geluiden van de duitse tarzan: "Du Tarzan.......Ja, was ist.......schrie nog ein mal...........ieieieieie". Geluidsopnamen en filmbeelden mochten niet worden gemaakt op straffe van hoge Buma-rechten, dus jullie moeten ons op ons woord geloven; werkelijk indrukwekkend!!
Later in het hotel wat gedronken en Pleun ondersteund en mentaal aan het voorbereiden van de dag van morgen. Pleun gaat morgen namelijk Paragliden vanaf 2230 meter hoogte. Ze heeft nu een beetje buikpijn en wat leichter durchfal im hosen. Maar we zijn er allemaal klaar voor om morgen vol trots naar de sprong en zweefvlucht van Pleun te gaan kijken.
Morgen volgt het verslag en de beelden.
Gute nacht, und bis morgen

Geschreven door Onzevakanties