De laatste dag, daar is hij dan. Een dubbel gevoel, we fietsen wat langzamer omdat het anders te snel voorbij is. En nog even genieten van de natuur en de vergezichten voor we de stad in gaan. Onderweg roept een oude man vanuit zijn moestuin, leunend op zijn schoffel, het hard: 'Buongiorno!!! Andate a Roma a vedere il Papa?'. En hij zwaait ons na.
Het zijn best nog pittige klimmetjes deze laatste dag. Maar omdat het de laatste klimmetjes zijn is dat opeens ook minder erg. We bezoeken onderweg Calcata, een heel klein stadje op een tufsteenrots. Met veel kunstenaars en schilders. We spreken een vrouw die ons vertelt dat ze hier in 1975 is gekomen. Destijds was het stadje onbewoonbaar verklaard en op 15 oude mensen na verlaten. Ze vertelt trots dat ze het voor elkaar heeft gekregen om de stad weer tot leven te brengen. Er wonen nu zo'n 50 mensen en het is ontdekt als dagtrip vanuit Rome. Ze vraagt of we Marijke kennen uit Nederland, die woont er ook. Na alles gezien te hebben, inclusief de ijskelder onder de stad, vertrekken we weer. En komen prompt Marijke tegen die ons als Nederlanders herkent. Ze is er 35 jaar geleden komen wonen en heeft samen met de eerdere vrouw gezorgd dat er weer rechten kwamen om er te wonen. Ze woont 'tiny' en heel eenvoudig. En vertelt van alles over de stad en de historische schatten die er gevonden zijn. Daarna is het op naar Rome, nog een stop bij de supermarkt, en heel druk stuk van de voorsteden en daarna een heerlijk fietspad van bijna 10 km langs de Tiber tot bijna op het Sint Pieter plein. Om 15:45 fietsen we Vaticaanstad binnen. Met de fiets aan de hand (nadat Nico toestemming heeft gevraagd voor de zekerheid aan de politie) lopen we tot aan de Sint Pieter. In 2016 zijn we begonnen met het deel Amsterdam-Roermond, in 2017 Roermond- Heidelberg, in 2018 Heidelberg-Resschensee, in 2021 Resschensee - Verona en dan nu Verona - Rome! Het is een aanrader, (bijna) niets dan genieten. En een prachtig eindpunt.

Geschreven door NicoenChristine.fietsen.weg