Met droog weer staan we op. De twee andere tentjes op het veld zijn verdwenen. We hoorden ze rond 7 uur vertrekken. Dat vinden wij te vroeg, het is vakantie! Na een croissantje Nutella / pistacchio en een bak koffie dalen we af naar de Adige. Die blijven we bijna de hele dag volgen. En heel eind over het 'Marco Pantani' fietspad. Nico weet te vertellen dat dat een kleine, gedrongen renner (bijnaam olifantje) is, die in een recordtijd de Mont Ventoux heeft beklommen. Achteraf onder invloed, maar toch. Er wordt druk asperges gestoken. Verder veel aardbeien en appelbomen. Je waant je haast in de Betuwe. Maar een eind verder ook wijngaarden. De voorspelde regen blijft uit, dus halverwege de dag korte mouwen en een korte broek! Montagnana is een prachtig stadje, volledig ommuurd. Op het plein eten we onze lunch, gehaald bij de plaatselijke Lidl. En we zetten koffie en drogen de tent (condens). Het slingert verder langs kleine dorpjes die soms uitgestorven lijken. En voor we het weten zijn we ondanks 80 km tegenwind, in Badia Polesine. Bij de agritirismo is een baby feest aan de gang. Allemaal mooi geklede Italianen aan lange tafels... We krijgen een echte Italiaanse koffie en na wat bijkomen lopen we nog een rondje door Badia. Prachtige abdij daar! De oude eigenaresse (76 jaar) kookt voor ons. Huisgemaakte pasta met asperge en kaas, varkensrollade met gedroogde pruimen, pompoen uit de 'forna conventionale vapore' en aardappeltjes uit de oven. En Italiaanse arretjescake (salami di cioccolato). Misschien blijven we hier gewoon.

Geschreven door NicoenChristine.fietsen.weg