maandag 2 augustus
We kunnen er niet om heen. De weersvoorspellingen voor deze week blijven somber; elke dag kans op regen. Omdat het deze morgen met mooi weer begon, wilden we bijtijds vertrekken. Uiteraard pas na het ontbijt op de Piano Ranch. Een bijzonder pension, namelijk voor paardenliefhebbers. Het is waarschijnlijk gewoon een boerderij geweest, waarbij de boer de stallen heeft omgebouwd naar een stuk of acht vakantiewoninkjes. Onze stalen rossen stonden 's-nachts naast de echte rossen.
De reis ging door het plaatsje Mlada Boleslav. Althans, als Nederlanders hadden we er nog nooit van gehoord, en dan denk je al snel dat het wel een dorpje zal zijn met een paar duizend inwoners. Het bleek echter een flinke stad (volgens Wikipedia 45.000 inwoners) met veel industrie, waaronder veel Skoda fabrieken. Mlada Boleslav ligt in de regio die wordt aangeduid als het Boheems Paradijs, bekend om z'n mooie rotsformaties, de Prachover Felsen. Omdat dit toch nog wel een heel stuk uit de buurt lag, hebben we deze niet bezocht. Het landschap was er niet minder om. Voortdurend schitterende vergezichten. We fietsten kilometers lang door uitgestrekte bossen. We hebben nog twee wasbeer- achtige beestjes gezien en een eekhoorn. En daarnaast fietsten we door een gebied waar nog wisenten zouden lopen. (niet gezien). We hadden de hele morgen mooi weer, alhoewel er wel enorme regenwolken dreigden. Een flinke bui kon dan ook niet uitblijven. We waren in de buurt van het dorpje Osecna, dus maar even een sprint getrokken om daar te kunnen schuilen. De horeca bleek nog gesloten, maar gelukkig was er wel een mooi bushokje. Terwijl Christine even boodschappen deed bij de plaatselijke potraviny (supermarkt) ontdekte Nico dat zijn achterband plat was. Op zichzelf kwam het nog aardig goed uit dat dat dan net gebeurt als je toch moet schuilen. Na te hebben gegeten en de band te hebben geplakt konden we weer verder. Het was inmiddels ook weer droog geworden, dus konden we weer volop genieten van het moois om ons heen. Het landschap was nog steeds heel heuvelachtig; voordurend klimmen en weer afdalen, uiteindelijk kwamen we ook vandaag weer uit op ruim 900 hoogtemeters. Maar deze waren een stuk beter te doen dan in Zuid-Tsjechie. Aan het eind van de rit naderden we de grensregio met Tsjechië met Duitsland en Polen. We overnachten in pension Campagna in Hradek nad Nisou, oftewel Hradek aan de Neisse. Omdat "uit eten gaan" in Tsjechië zo goedkoop is, zijn we vandaag ook nog maar een keer uit eten geweest. In restaurant Camelot hebben we de laatste Tsjechische Kronen uitgegeven. 'T blijft goedkoop: omgerekend 22 euro voor twee personen, inclusief bier, wijn en dessert.
'S-avonds zijn we nog even naar het drielandenpunt gefietst. Wat nu een toeristisch trekpleistertje is, was tot 1989 een zwaar bewaakt en onbereikbaar gebied. De grens tussen NAVO en Warschaupact lag hier in het riviertje de Neisse. Maar ook de grens tussen Polen en Tsjechië was hermetisch gesloten. Gelukkig is dat nu heel anders. De grens ligt er nog wel, maar hekken, prikkeldraad, bewakers of douanebeambten zijn nergens te bekennen. Ook op corona-formaliteiten werd niet gecontroleerd ;).
Ook vandaag was het weer een intensieve maar mooie dag. Morgen fietsen we (weer) in Duitsland.

Geschreven door NicoenChristine.fietsen.weg