zondag 1 augustus
Dit was de dag die je wist dat zou komen! Een dag die begint met regen. En niet zo'n klein beetje ook. Het eerste dat je je dan afvraagt: misschien iets later vertrekken? Aangezien het de hele dag door leek te gaan, had dat geen zin. Dan maar vertrekken met regen kleding aan. Christine had bedacht: korte fietsbroek en open schoenen (teva's). Meestal luister ik (Nico) dan gewoon, maar ditmaal leek het mij verstandig om toch mijn eigen plan te trekken: gewoon in vol ornaat: regenbroek, regenjack en overschoenen. (overigens heeft Christine dit advies ook overgenomen).
Afijn... Van start in de stromende regen. De eerste uitdaging was om Praag uit te komen. We hadden daarvoor een perfecte gpx, waardoor dat prima ging; veel fietspaden en weinig stoplichten. Je realiseert je dan wel hoe onmeunig groot Praag is. Vanaf het centrum was het nog wel 15 km fietsen voor je bij de rand van de stad was. En maar regenen. In Het plaatje Stara Boleslav hebben we een kop koffie gedronken. Wat opviel was dat ook mensen in de horeca bijna geen woord Engels of Duits verstaan. Gelukkig kom je met Google Translate toch nog een heel eind. Daarna, rond de middag, begint het eindelijk wat op te klaren. Uiteindelijk kon de regenkleding uit. Dat fietst toch lekkerder!! Ook vandaag weer heel veel kleine gehuchtjes met bijzondere plaatsnamen. Er zijn best nog veel gebouwen die in heel slechte / vervallen staat verkeren. Vandaag viel op dat er nog aardig veel mensen een soort van waakhond hebben. Zodra je ergens stopt begint er meteen een te blaffen. Gelukkig zaten ze in het algemeen wel achter een groot hek (zie foto). En bovendien: blaffende honden bijten niet...

We hadden vandaag wat minder hoogtemeters (541 meter) en ook wat minder kilometers (71), waardoor we uiteindelijk betrekkelijk vroeg ( half vier) konden inchecken bij de Piano Ranch in Mlada Boleslav.

Moraal van het verhaal: na regen komt weer zonneschijn!

Geschreven door NicoenChristine.fietsen.weg