Ha lieve volgers,

Onze reis in Australië zit erop. De tijd is voorbij gevlogen en wat hebben we een hoop gezien en beleefd. De laatste dagen in Australië waren geweldig en ook wel wat verdrietig. Geweldig omdat we onder andere nog mooie wandelingen hebben gemaakt en verdrietig omdat het ons best wat moeite kostte om dit mooie land vaarwel te zeggen. We zullen vooral de weidsheid en de geweldige kusten missen.

Maar niet getreurd want door dit blog kunnen we nog wat herinneringen terughalen en foto's delen 🥳.

Na Geelong zijn we naar Phillip Island gereden. Dit eiland is vooral bekend om zijn pinguïns 🐧🐧die 's avonds tegen de schemering met gevulde buikjes uit zee komen waggelen om de nacht aan land door te brengen. De gevulde buikjes worden gedeeld met de jongen die ze daar in zelfgegraven holletjes hebben achtergelaten.
Wij hadden, net als honderden andere toeristen, voor een aardig bedrag tickets geboekt om dit schouwspel te gaan zien. Op enorme tribunes met spotlights op het strand zaten we daar te wachten en te wachten en te wachten..... Zolang tot het uiteindelijk zo donker was dat we op een gegeven moment alleen nog een paar oplichtende witte buikjes zagen waarvan we vermoeden dat het de 30 cm grote pinguïns waren 🤭. We waren inmiddels helemaal verkleumd want het was die avond heeeel koud 🥶.
Gelukkig hadden we voorafgaand aan deze avondshow al op een andere plek (zonder betaling) een aantal schattige exemplaren gezien, dus onze pinguïnbehoefte was ruimschoots bevredigd.

Na Phillip Island reden we verder naar Paynesville, een plaatsje aan een prachtig meer. Het landschap onderweg veranderde van droog en dor naar prachtige groene weilanden, net Nederland 😉.
In Paynesville woont Yvonne, de moeder van Nathaniel, een vriend uit Laos. Ze zou rond de tijd dat wij daar zouden verblijven helaas niet thuis zijn. Maar toen we bij binnenkomst in Paynesville een appje naar haar en Nathaniel stuurden, reageerde ze meteen met de mededeling dat ze toch thuis was 😀. Ze zat in Brisbane, maar was door de dreiging van de cycloon Alfred eerder naar huis gekomen. En hoe fijn was dat! Zo'n lieve vrouw die ons met open armen verwelkomde. Evenals haar andere zoon Dave, die ons trots zijn 5 jachtgeweren demonstreerde. dat vond vooral Nelline heel interessant, terug in de tijd dat ze op de kermis met een kromme buks ballonnen probeerde kapot te schieten.
We hebben een fietstocht met Yvonne gemaakt (we konden haar reservefietsen gebruiken) en ze nodigde ons uit voor het avondeten. Supergezellig! We mochten zelfs de fietsen nog een dag langer houden, zodat we naar Raymond Island konden gaan. Op dit eiland leven nog veel koala's en we hebben er dan ook een aantal kunnen spotten, dit keer in lage bomen. Ze blijven leuk.
Helaas liepen we Nathaniel net mis, hij arriveerde 11 maart vanuit Laos en toen waren wij alweer en route.

Op de laatste dag in Australië hebben we naast een mooie wandeling een potje midgetgolf gedaan. Het park waar we zaten bood ons gratis een uurtje golfen aan 😁 en dat namen we natuurlijk met beiden handen aan. Voor ons beiden was het ongeveer 25 jaar geleden dat we dit voor het laatst deden. Een leuke activiteit om ons avontuur in Australië mee af te sluiten.

We hadden een nachtvlucht naar Taiwan en daarna nog een lange treintocht naar Chiayi. We waren helemaal kapot en dat maakte dat ons weerzien met Taiwan tegen viel. We misten de ruimte en moesten erg wennen aan het feit dat we ons hier ineens niet zomaar verstaanbaar konden maken. Maar na een nacht goed slapen en een stevige massage zag alles er ineens weer veel leuker uit en hadden we er weer helemaal zin in.
Momenteel zitten we Fenqihu, een plaatsje in de bergen dat midden in de bamboebossen en theeplantages ligt. Hier gingen we met een treintje heen dat 2,5 uur over 50 km deed, 1400 meter omhoog. Het is hier enorm steil, dus we gaan onze beenspieren weer eens laten werken 🦵🦵.

Tot het volgende en laatste verslag van deze reis,
Liefs Lies en Nelline

Geschreven door Nelline-en-lies.reisverhalen