Dag allemaal,

Na al het moois in Thailand is Laos wel een heel ander verhaal! Heel erg stoffig, veel afval op straat, stinkende auto's en brommers en hele slechte wegen. COVID heeft er ingehakt hier; vrijwel al onze favoriete cafe's, restaurants en supermarkten zijn opgeheven, en er is niet heel veel voor in de plaats gekomen. Nogal vreemd als je denkt een stad goed te kennen en je moet hem opnieuw uitvinden.

Er is ook veel meer armoede en dat merk je aan de bevolking, mensen zitten in de overlevingsstand en hebben minder enthousiasme voor een paar farang. De inflatie is torenhoog hier, het Laotiaanse geld is nog maar de helft waard van een half jaar geleden. Dus wij krijgen voor onze euros twee keer zoveel Laotiaanse Kippen als vroeger. Dat klinkt leuk, maar de prijzen zijn meer dan twee keer zo hoog. En de lonen zijn niet gestegen, dus veel mensen die wij hier kennen kunnen niet meer rondkomen. Sommigen betalen meer dan de helft van hun salaris aan benzine om naar het werk te komen en er zijn geen reiskostenvergoedingen.

Maar ondanks alle zorgen blijven de mensen hier toch altijd positief en worden we overal weer heel gastvrij onthaald.
Ons verblijf in Vientiane begon op de eerste avond al met een bruiloft van de neef van een vriendin van onze vriendin Dong. We kenden de neef helemaal niet, maar dat doet er niet toe. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Dus wij hebben ons in geleende Laotiaanse rokken en te kleine schoenen gestoken om er nog enigszins netjes uit te zien. Overigens zijn deze bruiloften altijd dodelijk saai, maar dat waren we een beetje vergeten 🤭.

Het volgende feestje was in ons appartement, waar huisbazin en medebewoner Nong een paar vriendinnen had uitgenodigd op 1e kerstdag. Kerstmis wordt in dit Boeddhistische land niet gevierd, maar is natuurlijk wel een goede reden voor een feestje. Er kwam een soort invasie van vrouwen met kookgerei, voedsel, drank en een grote geluidsbox met microfoon binnen die, onder druk gepraat van Lao, Thai, Chinees en Engels, in no time een heerlijke hotpot maakten en een vegetarische variant voor ons. Supergezellig en na wat Somersby hebben ook wij luidkeels Karaoke gezongen 🗣️🎤
Dat was nog eens een leuke start van ons gezellige verblijf hier.

Nong zei overigens op dag 1 dat ze nooit kookte, maar is nu onder invloed van onze kookactiviteiten ook aan het koken geslagen. En natuurlijk niet alleen voor zichzelf. Op alle momenten van de dag wordt er zomaar Thais eten voor ons neergezet, allemaal even heerlijk, maar onze groenten liggen al een week te verleppen in de koelkast 😂.

Verder vermaken we ons hier goed met een beetje fietsen, veel wandelingetjes naar de markt en langs oude Franse gebouwen en leuke afspraken met oude bekenden.

De tijd vliegt, komende week start het Bridge The Gap project al, waar we weer aan meewerken. Een team van Nederlandse artsen en tandartsen komt voor 2,5 week naar Laos om kinderen met hazelippen te opereren, pro bono. Een deel van de patiëntjes en familieleden bivakkeert in afwachting van een operatie in de gangen van het ziekenhuis en wij gaan dan een paar uur per dag met de kinderen spelen, erg leuk en zinvol vrijwilligerswerk. Er wordt een bijzonder grote opkomst verwacht, omdat het project 3 jaar stil heeft gelegen. De begroting is helaas nog niet rond, dus als jullie wat willen doneren zou dat geweldig zijn. Dat kan dan het makkelijkst via ons, op rekening NL37INGB0751303542 van Notenboom/Roeleveld. Wij nemen dan kasgeld op voor de betaling van reiskostenvergoeding en wat voedsel voor de patiënten en begeleiders. Alvast bedankt!

Groetjes, Lies en Nelline

Geschreven door Nelline-en-lies.reisverhalen