We sturen wat zorgeloze reisverhalen en mooie foto's als tegenhanger van al het oorlogsnieuws vanuit de Oekraine. We volgen hier wel het nieuws, maar worden er beslist niet door overspoeld zoals in Nederland. Toevallig logeerden we bij een vrouw wiens echtgenoot in Rusland werkt en geen geld meer kan sturen naar haar en ook niet weet of hij nog kan terugreizen naar huis. Verder hoor je niemand over dit soort wereldse zaken.

We zijn inmiddels gesetteld op ons Workaway adres, in Uvita aan de Pacific Ocean Na één dag werken best moe 🥴. Bedden verschonen, poetsen, was doen, we zijn het niet meer gewend en zeker niet in de tropische hitte. Maar gelukkig is onze beloning het heerlijke zwembad in de schaduw na afloop. Het zwembad is ook heel schoon, dankzij ons 😉.

Het is leuk om na een maand in Panama weer terug te zijn in het vertrouwde Costa Rica. Er kan een hoop veranderen in een maand: de geldbiljetten zijn niet meer geldig (!), bustarieven verdubbeld en de buschauffeur laadde zuchtend in plaats van lachend onze bagage in. Maar de natuur is gelukkig even prachtig gebleven. Panama was ook mooi, maar anders, vooral veel droger en dus minder groen. We zijn daar in 3 prachtige berggebieden geweest en hebben ons helemaal suf gewandeld. We beklommen een echte berg in dezelfde tijd als de jongeren, dus onze conditie is zeer ok. Daarna konden we gelukkig nog een weekje uitrusten aan de kust, in geweldige accommodaties, zelfs een kruising tussen een houten hut en een tent.

Het was heel leuk om na ons housesitting avontuur 5,5 week rond te reizen en veel te beleven, maar ook fijn om nu weer een maand op een vaste plek te zijn, met yogamatten en dagelijkse activiteiten. Ons verblijf is redelijk primitief, o.a. douchen onder een tuinslang, maar wel met een eigen keukentje, dus we hebben gelijk grote voorraden ingeslagen en zelf yoghurt gemaakt. Hier kunnen we ons Spaans ook weer oefenen, omdat de manager gebrekkig Engels spreekt en er Spaanstalige gasten komen, dus dat is leuk.

Geschreven door Nelline-en-lies.reisverhalen