Het is toch vreemd, dat het vreemd is.

Vandaag na ruim anderhalf jaar weer in het vliegtuig gestapt. Best een beetje spannend. Zoveel mensen op een kluitje. Maar het viel mee. Het was minder “erg” dan ik dacht. Er werd echt wel wat ruimte aan elkaar gegeven en iedereen droeg keurig, ook tijdens de vliegreis, een mondkapje.

En dan ben je , na een middagje reizen, weer in Portugal. Terug, en dat voelt als vanouds. Heeft ook met het weer te maken. Tijdens de reis drie lagen kleding uitgedaan. Het is hier zoals je snapt zonnig en warm. We zitten de eerste dagen in een dorpje aan zee. Een vissers- en strand plaatsje. De Portugezen hebben deze week nog vakantie, dus het is druk met vakantie-vierende gezinnen. En met bijna windstil weer en met een zonnetje is het druk op het stand.

Het plaatsje waar we zitten heeft een binnenmeer, een lagune. Daarop liggen waterfietsen. Prachtig, gekleurde waterfietsen voor de kinderen. En gelukkig zitten de kinderen achter de hoofden van de Disney-figuren op de waterfietsen. Anders zou je er bang van worden.

Geschreven door Myrians.reizen