Vanochtend is het om 7 uur ontbijten en om 8 uur vertrekken. Het heeft nog flink geonweerd en geregend afgelopen nacht, maar als we de koffers naar de bus brengen en vertrekken, is het droog, maar wel bewolkt. Onderweg hebben we een paar flinke regenbuien, maar als we de koffiestop hebben is het weer droog, gelukkig, want dan kunnen we bij Jeroens tafeltje koffie drinken. Als we weer verder rijden hebben we weer regen. Maar als we in Orvieto aankomen is het weer droog, en komt de zon zelfs weer tevoorschijn, hoeveel geluk kun je hebben. Orvieto is een stad in het zuiden van de Italiaanse regio Umbrië. De stad, gebouwd op een plateau van vulkanische tufsteen dat als natuurlijke vesting bij uitstek al in de Etruskische tijd bewoond was, kijkt uit over landschappen en wijngaarden. Het belangrijkste gebouw van Orvieto is de kathedraal Duomo di Orvieto. Beneden bij het station wordt de bus geparkeerd, en gaan we met de Funicolare, kabeltrein, naar de oude binnenstad. Boven aangekomen lopen we door de gezellige straatjes, met winkeltjes en restaurantjes, verder omhoog naar de kathedraal, onder weg eten we iets en kopen we souveniers, die we later, als we terug lopen, kunnen ophalen. De kathedraal is prachtig, en een stukje verder heb je een adembenemend mooi uitzicht. Als we weer naar beneden lopen, richting de Funicolare, halen we onderweg de souveniers op. Als de groep weer compleet is gaan we weer met de Funicolare naar beneden. Dan rijden we het laatste stuk naar Chianciano Terme, we verlaten de regio Umbrië en zijn nu weer in de regio Toscane. Aangekomen bij het hotel, Hotel Mediterraneo, worden de kamers verdeeld,. Dit hotel, en het stadje, is eigenlijk vergane glorie. Na het avond eten lopen we een blokje om, en later gaan we in de huiskamer bar, met zes personen een potje pesten, zeer gezellig. Als we op de kamer komen gaan we douchen en naar bed, er is een stukje verder nog volop muziek buiten, en de ramen trillen van de bas, maar we vallen toch redelijk snel in slaap. Morgen gaan we naar Florence.
Groetjes Hein en Monique

Geschreven door Monique-Hein-op-reis