Heerlijk hebben we uitgeslapen. Mede dankzij de airco.
We besluiten vandaag te gaan fietsen naar het plaatje Gouveia.
Grappig dat ik het plaatsje moet opzoeken op de kaart om te zien hoe je het ook alweer schrijft en m’n automatische correctie het al weet… 🤣
Ik ben een beetje huiverig om te gaan fietsen. Er zijn hier steile wegen en heb geen zin in valpartijen! Mark daarentegen is zich van geen kwaad bewust en scheurt de camping af. Gelukkig fietsen we elektrisch! Want het is me daar een partijtje steil. Ondersteuning vol open en lage versnelling… en nog rij ik maar 15 per uur. Ik moet er echt tegen trappen. Ik roep naar Mark achter me, samen fietsen gaat helaas niet ivm het verkeer, steil, hè?! Ja, roept ie terug… als we weer thuis zijn moet ik eerst m’n fiets een beurt laten geven. Ik denk dat m’n remblokjes op zijn. Mijn hemel Mark daar kom je nu wel wat laat achter!! Kijk… omhoog is geen probleem. Heel leuk zelfs… maar naar beneden!!
In het dorpje aangekomen ploffen we eerst op een terrasje voor koffie. Ze hebben hier heerlijke koffie, en na zo’n tocht hebben we dit wel verdiend!
We bezichtigen het dorpje en proberen nog een cache te vangen wat helaas niet lukt. Jammer! Maar soms heb je dat. Terug bij de fietsen doen we nog even een drankje op het terras. Mark en ik hebben reuze lol, want tijdens onze bezichtiging van het dorpje kwam ik een kanariepietje tegen in een kooitje aan een huis.. Ja echt! Zie de foto’s hieronder… ik zeg tegen Mark kan je dit nou nog beschouwen als HUISdier?
En tot onze verbazing komen we een oude man tegen op een scootmobiel. In het dorpje zijn alleen maar klinkerkopjes. Ik denk hoe dan! Maak stiekem een foto van de man… die denkt dat ik een leuke foto van Mark maak…🤣
We liggen compleet in een deuk. En dat valt op! Mark heeft ondertussen al 2 bier op, als er een Portugees op ons af komt lopen. Jullie komen hier niet vandaan zegt ie in het Engels.. nee, dat klopt zegt Mark in z’n steenkolen Engels. Hilarisch hoe het gesprek verloopt. Ik kan m’n lachen amper inhouden. Maar die man weet niet van stoppen. (Eigenlijk Mark ook niet) The next round is for me, zegt de Portugees. Nou, zeg ik is het niet tijd dat wij de afdaling naar de camping maken?? Mark vindt dat we dat niet kunnen maken en aanvaard het drankje. Ik moet echt niet meer wijn… ik durf nu al bijna niet meer op m’n fietsje!
Maar ja, als je heen fietst moet je ook weer terug! En zo gezegd zo gedaan. We roetsen de berg af, vaak vol remmend… anders gaat het veel te hard. Ik vind het doodeng. Mark zegt: Ik blijf wel achter je fietsen… en ik denk alsof dat helpt🤣
Gelukkig komen we veilig aan.
Op de camping (!) cachen we onze eerste cache van Portugal!
Het is weer heerlijk warm en na al onze avonturen moeten we echt even afkoelen!

Geschreven door Mirans.reizen