Wat is het vreemd wakker worden. Thijmen is jarig en is 19 geworden maar hij is er niet. Straks gaan we hem bellen.
Wij blijven sochtends op de camping. We wassen wat.. lezen en chillen. Het is weer zo heet. Bij de camper 42 graden. We kunnen niks. En overleggen met elkaar. Wat gaan we doen? We doen nu ook niks. Als je naar het toilet loopt, stroomt het vocht al van je lijf en als je dan gaat zitten... vallen de druppels in de toilet. Willen we dit nog langer? Merel fluistert heel zachtjes... ik wil al wel weer naar huis. Ik snap der wel. Dit is ook niet alles. Morgen gaan we richting turijn, besluiten we.
We bellen Thijmen wat fijn om hem te zien en kletsen even. Hij heeft het naar zn zin en dat zie je. Moeder weer gerust😇
Smiddags gaan we Siena in. Eerst naar een groot winkelcentrum want daar is het koel. Jammer genoeg stelt het niet veel voor. Via vele roltrappen naar boven komen we in de stad zelf. Heel bijzonder. Maar we moeten nig zover lopen dat we toch maar besluiten de camper te halen. We vinden een top plek om te parkeren ( eigelijk niet voor campers, maar hè... wij zijn een Black Bus😁)
In Siena is het prachtig. We dwalen lekker rond. Kopen water, anders is het niet te doen!
Op de terugweg naar de camping eten we bij een gezellig restaurantje. Oh wat us het hier leuk! We hebben de corona checkapp op groen, en daarom mogen we heerlijk in de koelte binnen eten! De kok maakt speciaal voor ons bruchetta. Zo geweldig!

Geschreven door Mirans.reizen