Toen we vanmorgen het balkon op liepen lag Irma al te lezen op het balkon. Toen Harry ook wakker was zijn we naar het ontbijt buffet gegaan.
Daarna tassen ingepakt en naar het strand, we zijn een flink stuk naar links gelopen zodat we vanavond vanaf het strand naar de Discovery shoppingmall kunnen lopen die op een goed uur lopen van ons resort ligt.
De zee hoorde we vanmorgen al flink tekeer gaan. De golven beuken echt hard hier. Er staan ook overal rode vlaggen. Wel zijn er wat surfers in het water die natuurlijk blij zijn met geweldige golven. Ook wordt er surfles gegeven wat ons best wel een beetje verbaast, het surfboard zit wel vast aan je been maar toch. We nemen 4 bedjes in beslag met hele dikke matrassen erop. Niet normaal hoe dik alle matrassen zijn hier, soms zelfs dubbelop en ligt het beter als menig boxspring. De jongen van de bedjes komt aangerend met een schattig pupje achter hem aan 🥰 Als we iets willen drinken of eten hoeven we alleen onze hand maar op te steken.

We luieren, lezen en Qwixxen. Plonzen doen we tot aan onze zwembroek want de golven en stroming zijn echt heftig. Als ik terug kom van een stukje langs de waterlijn slenteren gaan we eten. Het is ook hier niet echt druk, wel zijn er wat locals die met het gezin van hun vrije dag genieten. Als ik lekker lig te lezen op m’n bedje hoor ik Harry en Irma zeggen, ze zijn wel heel ver. Ik pak m’n telefoon want ik denk leuk, dolfijnen.
Maar nee, er zijn twee mensen ver in zee, een man weet er een uit het water te trekken en als de lifeguard ook verschijnt rent die weg om z’n surfboard te halen want de andere persoon is nu wel heel ver de zee in getrokken. De man (een toerist die heel goed kan zwemmen) aarzelt niet en duikt de zee in om de andere man te redden. De lifeguard met surfplank is er iets eerder en de toerist zwemt met zichtbare moeite weer terug en weet veilig aan de kant te komen. De lifeguard heeft de drenkeling op zijn plank weten te krijgen en komt langzaam weer naar de kant. In de branding valt de man er af en met moeite sleept hij de man er weer op. Inmiddels staat er heel veel volk te kijken. Harry gaat het water in om te helpen de man aan de kant te krijgen en een derde man komt ook helpen. De man is compleet uitgeput en groot en zwaar dus een beste klus om hem op de kant te krijgen. De lifeguard lijkt niet zo goed te weten wat nu, Harry zorgt dat hij in stabiele zijligging komt te liggen en dan hopen we dat er een ambulance onderweg is. Wij nemen afstand en verzoeken een idioot ook om te stoppen met filmen 😡. Ongelofelijk dat er drommen mensen omheen gaan staan, ook veel met kleine kinderen. Gelukkig is de ambulance er vrij snel en wordt de man het strand afgedragen. 🙏🏻

Altijd zo heftig dit soort dingen. Het laat je maar weer eens beseffen dat het leven zo in een klap voorbij kan zijn. Wees blij met wat en wie je bent en met de mooie lieve mensen om je heen ❤️ Elke dag is een cadeau!

Rond 17:30 wordt het ineens heel druk op het strand. Iedereen komt voor de zonsondergang. De ligbedden maken plek voor de zitzakken en er wordt muziek opgezet. De zonsondergang is eigenlijk op z’n mooist als er flinke bewolking is die de kleuren terug kaatsen. We lopen over het strand naar de shoppingmall waar we bij Johnny Rockets belanden want Giel heeft trek in een burger. Het is echt niet te vreten maar het toetje maakt alles goed. 4 x de grootste coffee lovers only bij de Coldstone. Terug lopen naar ons resort is 1 uur en 45 minuten, best een eind. We lopen 10 minuten naar coffee n Oven en de koffie is daar echt heel lekker. Dan besteld Harry een Grab en worden we netjes voor ons resort afgezet.
Het was een bijzondere dag…

Geschreven door Manonengielmakingmemories