Giel heeft vannacht heen en weer gependeld tussen het bed en de wc. Toch maar wat ingenomen want met een reisdag is dat niet handig. We gaan rond 7:30 ontbijten en Giel neemt zelfs thee ipv van koffie. Dat wordt een lange reis vandaag. Om 9:30 zouden we opgehaald gaan worden en de boot vertrekt om 10:30, dat leek ons al krap omdat het wel een klein uurtje rijden is. Terwijl we wachten raakt Giel aan de praat met de jongen die hier alles regelt. Hij managed dit voor zijn oom en zelf woont hij op Borneo. Dat staat ook nog op ons lijstje natuurlijk vanwege de orang-oetans. Hij verteld dat er ook veel neusapen zijn die de bananen uit hun tuin pikken en graag zwemmen. Harry appt ondertussen met de chauffeur en het is nogal druk onderweg zegt hij. Dan om 9:45 komt de chauffeur aangerend, zijn auto komt het laatste blubberige stuk niet op. Dat wordt even lopen met de rugzakken en als hij de auto gedraaid heeft staat hij vast in de blubber. We gooien de zware rugzakken achterin zodat er iets van meer grip op de achteras zit?! Maar hij lijkt alleen maar vaster te lopen. Giel helpt uiteindelijk met wat duwen en dan kunnen we instappen en op weg. Alles lijkt alleen tegen te zitten en de chauffeur krijgt ook meer stress en de auto heeft het zwaar te verduren want gaten in de weg of niet hij crosst door. De auto is ook mega zwaar beladen met ons vier erin en alle zware nog vochtige bagage want niets droogt echt in de klamme bossen daar.
We vragen of hij het gaat redden en hij zegt: “
No problem, relax, I call my boss and they wait for us”. Het is bijna 10:50 als we arriveren en ze staan inderdaad op ons te wachten. Bijna rennend gaan we als laatste de ferry op voor een tocht van ruim 2 uur.

We droppen eerst mensen op Gili Trwanang en pikken ook weer wat op. De volgende stop is Gili Air, daar zitten wij over 4 dagen. Dan zijn we op Lombok en mogen wij van de boot af. Er zijn veel chauffeurs die een ritje willen scoren maar dat hadden wij met de mensen van ons verblijf al geregeld. Ze zijn met ze tweeën en een van de mannen moet helemaal achterin tussen de bagage. We stoppen even bij een atm om weer wat miljoenen te pinnen en Irma en Giel gaan de naastgelegen supermarkt binnen om wat eetbaars te halen. Het worden wat koekjes, alles is lekker als je hongerig bent. Dan zetten we de andere jongen af bij een tankstation en die gaat achter ons aan rijden. Er is veel te zien onderweg, we spotten heel veel makaken langs de weg en ook hier veel honden. Als onze chauffeur even een sanitaire stop maakt sluit de ander ook aan en biedt ons wat te drinken aan uit een limonade fles. Het blijkt zelf gestookte rietsuikerwijn te zijn, altijd lekker voor onderweg. Hij vraagt ons of wij met hem mee willen rijden en dat doen we dan maar. We gaan van een Amerikaanse zender naar Hardrock 🤣 Hok vraagt wel of de muziek goed is en uiteindelijk wisselt hij naar reggae 😃 Een gesprekje voeren is lastig want zijn Engels is niet best. Hij weet wel te vertellen dat hij automonteur is en pas deze auto heeft, een hele aftandse Hyundai jeep maar trots dat hij is. Geen airco maar alle ramen kunnen open, moet je wel even het slingertje zoeken die er afgevallen is 🤣 We blijven ons verwonderen over wat we allemaal zien onderweg. Ook weer heel veel
Brommertjes waar van alles op wordt vervoerd. Ze zitten er soms met ze vieren op.

Als we aankomen is het nog een heel lastig stuk lopen, smal en stijl naar beneden. Harry filmt het maar Irma glijdt bijna uit met al die zware bepakking en wordt niet blij dat Harry gewoon door filmt ipv haar te helpen. Mijn grootste rugzak werd door de chauffeur meegenomen maar ook ik vond het lastig. Een oud vrouwtje kwam ons tegemoet en gaf Irma en mij een hand om ons te helpen, en ja het hielp ook echt. Die oude mensen lopen hier ook nog met volle bepakking op hun hoofd zonder problemen. Wij zijn toch wat meer gewend aan een echte stoep 😅 Als we er eindelijk zijn gaan we in een heel schattig soort boomhutten zitten en willen ze kopi (koffie) of thee voor ons maken. Maar dan verteld de eigenaar dat zijn neef gaat trouwen en als we willen zien hoe dat gaat kunnen we mee. We moesten wel nu meteen. Wij weer de auto in en naar het volgende dropje. Het hele dorp schijnt uit te lopen en iedereen is vrolijk en maakt gein met elkaar. Er lopen sommige mensen en ook hele kleine kinderen volledig in prachtige gewaden en helemaal opgemaakt en de ander loopt gewoon op slippertjes en een korte broek met verwassen t shirt.

Er komt een optocht met eerst de bruid en daarna de bruidegom. Terwijl we wachten worden we door heel veel kinderen en ook volwassene uitgebreid bekeken. Wij zijn voor hun ook een attractie op zich. Er zijn aardig wat onder invloed van het een of ander en ze lijken ook allemaal te roken. Ons wordt ook een aantal keer een sigaret aangeboden.
We mogen aansluiten bij de stoet maar we hebben genoeg gezien en voelen ons ook echt teveel.

Dan worden we terug gebracht door onze chauffeur van vanmiddag en wat een lieverd is dat. Hij doet zo zijn best om met ons te kletsen. We maken de tocht naar onze slaapplek weer en dat gaat beter zonder bepakking. We halen onze bepakking nu wel op en gaan dan naar onze slaapplek. Het ziet er op zich wel heel kneuterig en schattig uit maar ook behoorlijk smerig 😱 in de buiten badkamer is geen wc papier aanwezig en dat is toch wel fijn om te hebben maar daar doen ze hier niet aan, waterstraal erop en klaar.

Harry en Irma moeten echt nog een vreselijk eind doorlopen over trapjes, smalle stenen paadjes, dwars door begroeiing en een soort bouwval en dan zijn ze bij hun hut. Ik denk dat wij de penthouse uitvoering hebben en hun 3 hoog achter. Er is wel versierd, er hangen heel veel spinnenwebben aan hun half open plafond 😱. Het is misschien mooi zo midden in de jungle maar hier worden we zo niet blij van. Dan maar eten. Ja dat is natuurlijk ook niet top en als Irma dan nog een meegebakken grote mier in haar eten heeft zijn we wel een beetje klaar. Er vliegt en kruipt natuurlijker van alles rond en als Giel dan ook nog een rat ziet besluiten we dat wij hier toch echt te oud voor zijn.

We gaan morgen niet de tracking door de jungle doen, misschien wel jammer maar dan zullen we sowieso nog een nacht moeten blijven en ik denk dat van slapen niet veel gaat komen. Harry appt de eigenaar die nog op het feest is dat het ons spijt maar we morgen graag een lift naar de haven willen. De arme man zegt nog sorry ook en vindt het rot. Nou wij voelen ons behoorlijk rot. De mensen zijn heel gastvrij en zo lief maar dit trekken we echt niet. Ook de kok komt nog even sorry zeggen pffff voel me heel bezwaard. Toch maar kijken of we beetje kunnen slapen. We worden er ook heel lacherig van want wat moet je anders. We zijn in ieder geval een ervaring rijker!

Geschreven door Manonengielmakingmemories