Wij zijn net als heel Nederland de koude donkere natte dagen al spuugzat en besluiten om een weekje bij te gaan tanken in Mexico. De dag begint vroeg en we vertrekken in onze auto naar de Noorderplassen waar Harry bij ons instapt om ons naar Schiphol te brengen. Netjes om 7:40, 3 uur voor vertrek staan we op de luchthaven en gaat Harry door naar zijn werk. Hopelijk is hij op tijd voor zijn eerste meeting.
We zijn heel snel ingecheckt, door de security en paspoortcontrole dus we gaan maar even wat stappen zetten want we moeten straks lang genoeg stil zitten. Na een ontbijtje en een Starbucks koffie gaan we naar gate G1 vanwaar we oldschool met bussen naar het vliegtuig gaan. Dat verloopt niet heel vlot en als er door de harde wind maar een startbaan open is vertrekken we met een klein uurtje vertraging richting onze eerste stop.
Na 9,5 uur komen we aan in het mooie Jamaica. We moeten het vliegtuig verlaten en ondanks dat we natuurlijk door willen is het wel fijn om even de benen te strekken. De paspoortcontrole heeft rijen waar geen eind aan komt. Ik denk dat je zeker 3 uur zoet bent want na elke bocht gaat de rij verder zonder zicht op de douane meneren en mevrouwen. Gelukkig hebben wij een transit boarding pas en hoeven we niet langs de douane. Het is een soort fastpass en er wordt ons gezegd “just follow the blue line” de line houdt in, blauwe pas omhooghouden en je langs alle rijen wachtenden mensen manoeuvreren.
We komen bij een securitycheck waar we zo doorheen zijn. Dan langs de dutyfree shops waar buiten veel drank natuurlijk van alles te koop is met afbeeldingen van Bob Marley en vele teksten. One love, ik hou er van 🇧🇴 We lopen door naar gate 13 en gaan weer het vliegtuig in. Al met al hangen we na 1,5 uur al weer in de lucht voor het laatste stukje. Maar dan is er even lichte paniek. Er komt een brandlucht van achteruit de cabine en hier en daar lekt het ook dus we maken rechtsomkeert en staan binnen 25 minuten weer aan de grond waar de brandweerwagens klaar staan.
We moeten aan boord blijven en dat blijkt een juist besluit van de bemanning want het is slechts een kapotte motor van de airco, die gelukkig niet in de fik is gevlogen! Als we van boord waren gegaan had de bemanning hun werkuren overschreden en hadden hun en ook wij een nachtje op Jamaica moeten blijven.
Na deze tussenstop van 2 uur stijgen we voor de derde keer op in een behoorlijke warm vliegtuig. Moe, hongerig en behoorlijk bezweet komen we dan toch aan in Mexico om 20:45, in Nederland is het nu 2:45. Wij zijn het enige vliegtuig dat om deze tijd geland is en de paspoortcontrole en het wachten op de koffers duurt gelukkig niet lang. In de bus naar het hotel is het wel even wachten tot we gaan rijden, de rit duurt een goed uur en ik sukkel een beetje in slaap. Als we eindelijk bij het resort zijn aangekomen wil Giel graag eten maar alles is gesloten, het is hier dan ook inmiddels 0:15. Dan maar snel douchen en proberen te slapen. Wel even wifi installeren en het thuisfront appen dat we er zijn. Moeders is zoals altijd wakker en Mendy is al op om aan haar werkdag te gaan beginnen. Marissa slaapt hopelijk nog wel. Dan even het verslag en de foto’s uploaden maar oeps… het verslag is weg 😱 Morgen maar weer opnieuw maken…
Maar ja, ik ben na 4 uurtjes slapen weer klaarwakker dus terwijl Giel naast me ligt te snurken maak ik het verslag maar voor de tweede keer 🙃
Hopelijk straks lekker ontbijten en genieten
Geschreven door Manonengielmakingmemories