We zijn allemaal op tijd op ons balkon voor het ontbijt. Nog een laatste wandeling langs het strand en dan is het tijd om uit te checken. We hadden vandeweek al gezien dat de “auto” van Cabana Lipe met een lekke band stond maar er is vervangend vervoer, een scooter met zijspan 😂 eerst zouden we per stel gaan maar tot onze verbazing en die van vele die ons passeerde pasten we er alle vier in met alle bagage. Heel hard ging de scooter niet en bij een heuvel hadden we even het idee dat we moesten uitstappen en mee duwen 🤣. Het laatste stukje door het op de vroege morgen nog rustige walkingstreet en dan zijn we bij de check-in en immigratiedienst op het strand. Paspoorten afgeven en tickets in ontvangst. We gaan voor een bakje koffie naar het naast de immigratie kantoortje gelegen Café-Lipe wat er heel gezellig uit ziet. Onder de bomen, met een heuse boomhut en gezellige zitplekjes. We krijgen bij de koffie een soort brownies die er lekkerder uit zien dan ze smaken. We kunnen ze wegspoelen met de koffie. Dan maar lekker op het poederachtige zand hier zitten wachten tot we de Ferry op kunnen. Harry besluit om even op en neer te lopen langs het strand voor een Timelapse als Giel in de gaten krijgt dat onze namen worden opgeroepen en we naar het immigratie loket moeten voor de benodigde stempel op het visum. We zeggen de meneer die onze namen opnoemde dat Harry nog ergens op het strand liep en daarop zei de man “no problem he stace here” Het is altijd even gedoe dat lange wachten maar dan kunnen we toch in een longtailboot naar de Ferry en zijn we al snel op weg naar Langkawi. Het is anderhalf uur varen en we gaan ook een uur terug in de tijd.

Op de boot krijgen we de paspoorten terug. Er wordt Holland geroepen maar het blijken vier Poolse paspoorten te zijn 😂 Er komen enorm veel landen voorbij, paspoorten uit Polen, Spanje, Frankrijk, Roemenië, Zweden, Noorwegen, Thailand, Maleisië, Duitsland, Canada en dus Nederland.

Harry heeft al weer en prima Uber geregeld die ons naar onze accommodatie brengt. Het lijkt een nieuw complex. Er zijn 17 kamers en er is een ieniemini zwembad. Eerst onze spullen maar neergooien en dan op zoek naar de Cactus, het verassende leuke eettentje van 4 jaar terug. Hij zit er nog maar is pas om 15:00 open dus gaan we daar vanavond eten. Er is niet veel open maar we vinden er een waar we eten en vooral heel welkom drinken. Dan terug en even relaxen bij het complex. Het is echt heerlijke warm en de zon is hier een stuk langer “aan” dan op Koh Lipe. Even afkoelen in het zwembad, wat lezen en ik speel nog een potje Qwixx met de mannen. Mijn mamsie belde ook nog even want die zag op live 360 dat we bij de accommodatie waren. Altijd even fijn haar te horen en nu ook te zien. Met moeite komen we van onze bedje om ons gereed te maken voor het avondeten.

Als het ons allemaal is gelukt gaan we op weg naar de cactus. Het is erg druk maar we weten een tafel te bemachtigen en er schuift nog een stel aan die ook op zoek waren. De tafel is groot zat. 4 jaar geleden hingen er hier heel veel voetbalshirts aan het plafond maar er is wel wat veranderd. Aan de zijkant hangen nog wel wat voetbalshirts, overwegend Duitse maar de eigenaresse was ook Duits. Het eten is oké en na het eten lopen we een eindje naar het centrum voor aan afsluitende koffie bij de Mac café. Bij onze accommodatie boeken we nog voor morgenavond een vuurvliegjestour. Het heeft nogal wat voeten in de aarde want Harry moest belachelijk veel invoeren en werd eruit gegooid en ik boekte ergens anders maar maakte een foutje in mijn mailadres 🙈 uiteindelijk toch gelukt. Nu maar slapen en dan morgen ontbijten en pleite.

Geschreven door Manonengielmakingmemories