Ondanks dat het bed een beetje muf rook en we het idee hadden op een pallet te liggen hebben we verrassend goed geslapen en werden we wakker van de wekker. Niet veel later werd het ontbijt voor onze deur gezet. Ja wat zal ik er van zeggen… geroosterd knoflookbrood, een soort wazig soepje, ei, een hele droge cake en watermeloen. Maar we hebben weer wat brandstof. We checken uit en de Grabtaxi is er met 5 minuten. Gelukkig ziet Harry dat hij de Haven heeft opgegeven ipv het vliegveld. Dus even aangepast en op naar het vliegveld. We zijn al ingecheckt dus bagage droppen en dan koffie bij Costa.

Zo een korte vlucht van een uur is altijd wel fijn. De bagage is ook snel op de band en de paspoortcontrole kunnen we weer overslaan bij zo een binnenlandse vlucht. Harry heeft al weer een date geregeld met een Grab en dit keer wordt er gevraagd of we een mondkapje op willen doen of hij denkt dat Harry er zelf om vraagt. De chauffeur spreekt niet echt Engels. De mondkapjes lijken naar latte caramel te ruiken maar dat blijkt de luchtverfrisser in de auto te zijn 😁 Na weer een uur zijn we bij ons hotel. De man bij de balie maakt grapjes en als we onze kamerpasjes hebben gaan we naar boven. We meenden te horen voor Harry en Irma kamer 1526 maar op het kaartje staat 1506. Deze kamer is helemaal gesloopt 😂 dan maar even naar 1526 lopen en jawel deze kamer heeft gewoon een bed, wc en douche 😅
We hebben nog maar een uur en een kwartier voor we worden opgehaald voor de tour van vanavond dus maar in het hotel eten. Het is een pietsje vergane glorie hier en zo ook in het restaurant, Harry besteld krokante kip die iets te veel vlieguren heeft gemaakt. En als Harry iets niet lekker vindt is het ook echt niet lekker. Wij wachten drie kwartier op onze pizza’s waar je toch niet veel aan fout kunt doen zou je denken…
Om 15:15 worden we netjes opgehaald door een vriendelijke man met een soort disco busje. Hij haalt nog een stel op en dan stappen we over in een luxe tour bus. De gids is erg praatgraag en verteld heel veel over Maleisië. Dat het eerst een Britse kolonie was, dat er 9 provincies zijn met allemaal een eigen gekozen koning en koningin. Kuala Lumpur telt 1,8 miljoen inwoners en is een rijk en zelfvoorzienend land dat vooral heel veel palmolie levert.
De eerste stop is Bukit Melawati waar makaken en zilverstaart langoeren wonen. De makaken zijn normaal heel brutaal maar omdat de zilverstaart langoeren vriendelijk zijn en daar gevoerd worden hebben de makaken zich netjes aangepast. De locals verkopen voer (bananen, boontjes en bladeren) die je ze kunt voeren. Eigenlijk niet echt leuk maar toch trekt het wel die aapjes. We gaan door om een seafood diner te nuttigen aan de rivier van een vissersdorpje. Op Harry na gaan wij voor een vegetarische maaltijd en eerlijk is eerlijk die was goed! Tofu met groente in een bouillon, gebakken omelet, nog wat andere gebakken groente en rijst. Harry eet heerlijk met het seafood diner mee. Als we klaar zijn met eten loop ik met Giel naar buiten en spotten we een heel mooi ijsvogeltje denken we.

Dan nog een klein stukje in de bus voor het vuurvliegjes spektakel. We stappen over in een boot op de Kuala Selangor (bamboe rivier) en het is nog niet echt donker. We zien wel af en toe wat oplichten in de bomen en wanneer het nog wat donkerder wordt zie je in de dennen langs het water heel veel fonkelende vuurvliegjes. Best heel bijzonder. Je blijft kijken maar toch hadden we er veel meer van verwacht. Misschien ook omdat het liedjes “fireflies” in ons hoofd zit.
🎵 You will not believe your eyes,
If ten million fireflies
Lit up the world as I fell in sleep 🎵
Maar het was al met al toch weer een hele bijzonder dag 🥰
Om 22:00 zijn we weer netjes bij het hotel afgezet en lopen we nog even naar de Mac café op de hoek. Dan richting onze kamer om te douchen, verslag afmaken en dan 😴

Geschreven door Manonengielmakingmemories