De wekker gaat om 8:15. Tot mijn verbazing ligt er een klein meisje naast me in bed in plaats van Rik. Blijkbaar had Fay vannacht bij ons geslapen omdat ze vond dat Lux te dicht bij haar lag. Hoewel dat natuurlijk niet zo was, vond zij van wel. Omdat ze huilde en we met z'n vieren op één kamer liggen, heeft Rik haar bij hem in bed genomen.

We eten een broodje pakken onze spullen in en maken het huisje schoon. Wanneer we de sleutels willen wegbrengen, ontdekken we dat we maar één setje hebben. Onze sleutel is nergens in huis te vinden. We zoeken en kijken en beschuldigen elkaar van het kwijtraken van de sleutel. Ineens heb ik een helder moment: de sleutel zit waarschijnlijk nog in de zwemtas van gisteren. Deze was al ingepakt in de auto. Gelukkig kon Rik er makkelijk bij en inderdaad, daar lag de sleutel.

Vandaag staat er weer een reisdag op de planning, een korte deze keer van twee uurtjes, 96 km. We kunnen lekker doorrijden en voor we het weten zijn we bij het veerpontje. Vlak daarvoor hebben we nog even gestopt bij een waterval. Fay was bang het pontje weer te missen, dus kregen we duidelijke instructies om haar wakker te maken als ze in slaap zou vallen. Ze was nog wakker en heeft alles meegemaakt. Het was een wat langer pontje, dus we stapten uit de auto en gingen op het bovenste dek staan om te kijken, totdat het begon te regenen. We zijn terug in de auto gestapt en doorgereden naar de staafkerk in Hopperstad, een van de oudste staafkerken in Noorwegen, waarschijnlijk rond 1130 gebouwd. De kerk is uniek omdat het de enige bewaarde staafkerk is met een intacte oorspronkelijke koorscherm.
Wanneer we verder rijden richting Myrkdalen, wisselen regen en zonneschijn elkaar af. Tunnel in met regen, droog als we eruit rijden. En andersom.

We zijn op tijd bij ons volgende logeeradres aangekomen, maar kunnen waarschijnlijk niet inchecken. We besluiten door te rijden naar Voss. Hier is een spectaculaire kloof nabij het centrum, de Bordalsgjelet. We parkeren de auto een stukje verderop omdat de parkeerplaats vol is. We lopen langs een kinderopvang en ik vond het erg leuk om te zien dat alle kinderen daar lekker aan het buitenspelen waren met regenbroeken aan. We lopen een klein stukje door de kloof en hebben geluk, want het zonnetje schijnt. Het is echt prachtig. Wanneer we de kloof uitlopen en naar een ander uitkijkpunt van de kloof gaan, begint het weer te regenen. Het is niet koud, dus we krijgen het erg warm met onze jassen aan. Wanneer we weer naar de auto lopen, spelen de kinderen nog steeds lekker buiten in hun regenpakken. Misschien moeten we ook maar eens vragen of we regenpakken voor de kinderen op het werk kunnen krijgen.

Voordat we teruggaan naar het hotel om in te checken voor ons appartement, doen we nog even snel boodschappen. Rik is helemaal gelukkig want hij heeft eindelijk rendiervlees gevonden. Dit wilde hij al sinds 2015, de vorige keer dat we in Noorwegen waren, proeven. We checken in, zoeken ons appartement op en beginnen met uitladen. Tot onze verrassing hebben we een wasmachine en zetten alvast een was aan. Zo kan een groot deel schoon weer mee naar huis.
Vanavond doen we zoals gebruikelijk niet veel meer. Serie kijken, boek lezen en een spelletje spelen. Morgen wil Lux heel graag naar het klimpark hier vlakbij. Sinds hij het in Geilo gezien heeft, herinnert hij ons er regelmatig aan dat hij ook van een zipline wil en wil klimmen in een klimpark. Hopelijk werkt het weer een beetje mee. De voorspellingen voor onze laatste dagen in Noorwegen lijken niet al te best. Maar zoals ze in Scandinavië zeggen: "Det finnes ikke dårlig vær, bare dårlige klær."

Geschreven door Leonies.reisblog