Vandaag zijn we naar Flåm geweest. Flåm staat beken om de Flåmsbana, dit is de spoorlijn tussen de plaatsen Myrdal - Flåm. De spoorweg is één van de steilste trajecten ter wereld, met een stijging van 865,5 meter over 20 kilometer lengte. Hier doet de trein ongeveer een uur over. Onderweg stopt het treintje bij een prachtige waterval waar je uit kan stappen om foto's te maken. Wij hadden besloten om met de trein naar boven te gaan en met de fiets weer naar beneden. Eenmaal op het perron aangekomen hebben we tickets gekocht en de fietsen gehuurd. Na wat test rondjes met de fiets naar de auto en naar de winkel was het tijd om de fietsen in de trein te doen. Vervolgens zijn we in de rij gaan staan om in te stappen en om 12:20 vertrokken we. Onderweg zie je rivieren, watervallen, besneeuwde bergtoppen en bergboerderijen. In Myrdal aangekomen hebben we onze fietsen opgezocht en zijn we onze afdaling begonnen. Het begin was direct spannend gezien ze hier niet echt aan fietspaden doen. De afdaling begon dus ook met een steil weggetje van afgebrokkelde rotsen daarna ging de weg over in losse gravel met haarspeldbochten. Super tof dus! Door de eerste paar bochten zijn we zonder kleerscheuren door gekomen en net op het moment dat papa de afdaling van mama en Rik wil filmen, ziet hij 2 benen de lucht in vliegen en Rik die daar achteraan duikt. Papa en ik zijn toen de stijle klim omhoog begonnen om te kijken of alles goed ging. Gelukkig alleen wat schaafplekken en een gekneusde ego. Maar bikkels dat het zijn stappen ze gewoon weer op de fiets om de overige 19 kilometer af te leggen. Na enige tijd gaat de weg dan gelukkig over in harder gravel en konden we echt vaart maken. Onderweg komen we langs wat geiten boerderijen waarvan de geiten natuurlijk gewoon voor de fiets lopen. We fietsen over een brug over ruig stromend water en staan er weer versteld van hoe helder het water is. Als we verder fietsen komen we bij een tunnel. Deze is echt pik donker en je ziet alleen het einde van de tunnel. Zit er een gat in de weg die je wiel vind heb je pech. Gelukkig was dit niet het geval en was het tijd voor een wel verdiende pauze met een energie reep en wat te drinken. Toen de weg veranderde in asfalt was er geen reden meer om veel te remmen en konden we vol gas naar beneden. Wel was het uitkijken voor auto's die hier ook op de weg reden. Ook mama maakt, nu de weg van asfalt is, veel vaart en houd ons goed bij. Eenmaal terug in Flåm hebben we de fietsen ingeleverd en zijn we naar de auto gegaan. Even wat drinken en dan instappen om een dik uur terug te rijden naar ons huisje. Onderweg zijn we nog langs de stalheimskleiva gegaan. Dit is een van de stijlste wegen in noord Europa. We zijn begonnen op 377 meter boven zeeniveau en na 1,75kilometer en 13 haarspeldbochten zaten we op 119 meter boven zeeniveau. Onderweg zijn we nog even gestopt om een foto te maken van een waterval. Onderweg naar het huisje besluiten we nog snel langs de coop te gaan om inkopen te doen voor de tocht van morgen, de Trolltunga.

Geschreven door Leonies.reisblog