Vandaag is het dan zo ver, we gaan naar de Trolltunga. Iets wat boven aan me lijstje stond van dingen te doen in Noorwegen. We moesten wel vroeg uit de veren want het is een lange tocht en de rit er naartoe is anderhalf uur, de Noorse kilometers zijn volgens ons wel een keer zover als de onze! De rugtassen worden ingepakt voor de barre tocht naar boven. Brood, eieren, energie repen en flesjes water. Ook pakken we extra kleding in waaronder regenponcho's je weet het maar nooit. Om 10:15 zijn we aangekomen in Tyssedal we moeten beneden parkeren en moeten we nog 6 km naar boven vanwaar de tocht begint. Gelukkig zijn er busjes die de mensen naar boven brengen voor 50 kronen per persoon. Om 11.00 uur zijn we helemaal klaar om naar boven te gaan. Een beste klimpartij van 1 km met een hoogteverschil van 340 meter waar we een uur over hebben gedaan!! Na deze vreselijke klimpartij besluiten Papa en Mama terug te keren, Rik en Ik gaan door, bikkels. Het verhaal ging dat de eerste 2 km het ergste zouden zijn. Dit is niet waar! De eerste absoluut, de 2de valt heel erg mee, een klein stukje naar boven nog en dan ben je op de vlakte. Super mooi glad geslepen stenen door de waterval die er eerder over heen ging met hier en daar een klein riviertje van het smelt water van de sneeuw. Hier loop je ongeveer een halve kilometer overheen voordat de volgende zware klim begint. Toen we die eenmaal hadden overwonnen kwam het volgende obstakel, SNEEUW!! Dit hadden we niet verwacht, dit stond nergens beschreven en al helemaal niet dat het de komende 7 kilometers zo zou zijn. Maar wij, bikkels dat we zijn lopen door, op onze sportschoenen en in onze korte broek. Gelukkig is het niet koud (zolang we blijven lopen). Glad is het wel en we hebben moeite op de been te blijven. Inmiddels zijn onze schoenen en sokken doorweekt. Maar we gaan door. We hebben genoeg eten voor de heen en terug weg maar als het aan Rik had gelegen was alles op de heenweg al op. Onderweg hebben we onze waterflessen nog gevuld bij een waterval en zo hebben we de top behaald. Eenmaal aan de top gingen we in de rij staan voor een foto op de Trollentong. Gezien Rik zijn hoogtevrees trotseerde ik dit in me eentje. Nadat de foto's gemaakt waren begon onze tocht naar beneden. Gezien we het erg koud hadden van het wachten voor de foto legden we het tempo wat hoger om de spieren weer warm te krijgen. Eenmaal warm waren we zo op dreef dat we dit tempo vast hebben gehouden. Natte voeten hadden we toch al dus baggerden zo door alle plassen met modder en sneeuw. Het tempo zat er zo lekker in dat ik blindelings Rik achterna liep en zo door de gladheid met de kont in de modder en sneeuw viel. Niet echt pijnlijk, wel heel vies. Maar we waren nog lang niet beneden dus we moesten door. Bij een rivier even me hand gewassen en gaan met die banaan. Zo gezegd zo gedaan en waren we binnen 2 uur weer beneden. Omdat mama het nog al spannend vond om ons alleen naar boven te laten ( blijkbaar ben ik roekeloos en zie ik geen gevaar) hadden we bedacht om van mijn sjaal een mitella te maken om mama te laten schrikken. Na een rit van anderhalf uur zijn we thuis en is het tijd om te douchen en bij te komen van deze zware maar super toffe tocht.

ONZE GEHEUGENKAART VAN DE CAMERA IS STUK KAN DUS GEEN FOTOS MEER OPLOADEN

Geschreven door Leonies.reisblog