Lekker weer een dagje op de wielen richting Alberobello. Dit plekje is unesco werelderfgoed voor de trulli's. Dit zijn puntmutshuisjes. Het verhaal gaat dat de huisjes ooit gebouwd zijn door stenen te stapelen om zo de cementbelasting te ontkomen. Toen we het binnenland inreden werd het landschap wat heuveliger. De kuststrook is heel vlak en bijna helemaal bebouwd. Langs de weg zie je niets anders dan olijfbomen.
Toen we wat hoger kwamen begon het warempel te spatten. Maar voordat we uit de auto stapten was het weer droog gelukkig. Al die huisjes waren heel leuk om te zien. Het leek of er elk moment een Laaf uit kon stappen. Het plaatsje zelf was ook heel gezellig maar wel druk. Dat kwam waarschijnlijk vooral door de schoolreisjes die er rondliepen. Italiaanse kinderen kunnen zeker op tegen Urker kinderen wat gillen en schreeuwen betreft. Na Alberobello reden we terug via de kustplaats Monopoli. Hier vielen we met onze neus in de boter omdat de vissersschepen net binnenkwamen en hun vangst aan de kade losten. De porties werden gelijk afgewogen en verkocht aan mensen die er al op stonden te wachten. Voor de rest een leuke oude binnenstad met een kasteel, vuurtoren en veel kerken. Apero-time is toch wel mijn favoriete uur van de dag. Ze hadden hier een cocktail genaamd Angelicano, een bittere vermouth met een nootachtig schuimlaagje. Super lekker en mijn nieuwe favoriet. Het restaurant waar we wilden eten ging pas na 7 open dus besloten we naar het volgende stadje te rijden Polignano a Mare. Dit stadje staat bekend om z'n kliffen en grotten. Ook een leuke oude binnenstad met veel kerken en terrasjes. Sommige zijstraatjes liepen dood en dan stonden er kinderen te poeren. De straat lag wel 20 meter boven waterniveau. Een jongetje toonde trots de octopus die hij had gevangen. Na een lekker bordje mosselen en gefrituurde vis weer op huis aan. Morgen maar eens lekker een dagje niets doen.

Geschreven door Kem.karin.op.reis