Wat een bijzondere dag was dit. Als meisje heb ik eens foto's van Meteora gezien en dacht daar wil ooit naar toe. En nu zijn we er echt. Het is nog indrukwekkender dan ik dacht. Het landschap is fantastisch: de laagvlakte van Thessalië met daarin de rotsen van Meteora en aan de rand het Pindo's gebergte. Deze vallei is het heetste deel van Griekenland maar vandaag staat er gelukkig een noordenwind en dat komt niet vaak voor. In de winter ligt hier sneeuw op de bergen maar deze winter is er niets gevallen en daardoor staat de rivier Pinios dus droog. Dit heeft grote gevolgen voor dit gebied. Na de financiële crisis 13 jaar geleden heeft de EU regels opgelegd. De industrie moest verdwijnen en nu moeten ze het hebben van het toerisme. Corona heeft dus een flinke slag geslagen hier. Daarnaast mogen hier geen Russen meer komen. De meeste toeristen komen hier van de Balkan met eigen auto. Kun je je wel voorstellen hoe druk het hier is. Vandaar dat we een excursie hebben geboekt. Vroeger waren hier 24 kloosters boven op de rotsen waarvan er nog 6 over zijn. Van deze 6 gingen we er 3 bezoeken. De eerste was met de steilste klim. Halfweg bedachten we maar van het uitzicht te gaan genieten in plaats van naar boven te gaan. We dachten dat we het loodje zouden leggen op weg naar boven. De volgende 2 kloosters zouden makkelijker te bereiken zijn en dit was gelukkig ook zo. Meteora betekent zoiets van tussen hemel en aarde. Dit slaat op de locatie: de kloosters lijken soms wel te zweven. Maar ook op de toestand waarin de monniken door gebed proberen te komen: los van de aarde en vervuld van God. Het is niet te snappen hoe ze die kloosters ooit hebben kunnen bouwen. Het landschap is ook gebruikt voor de James Bondfilm "For your eyes only" en de serie "Game of thrones". Aan het eind van de tour maakten we een fotostop bij een rotspartij. Dit is de meest romantische plek volgens de Grieken. Griekse stelletjes uit het hele land komen hier met hun trouwkleren aan foto's maken. Vandaag waren ze er helaas niet. Ik kreeg er een beetje last van hoogtevrees vooral toen Kem ook nog op de rand ging zitten. Je werd er bijna weggewaaid. Het dorp waar we zitten is gezellig druk maar buiten de excursies om is er niets te doen. Dus daarom maar een zondagsknippien gedaan met als doel om energie op te doen voor de kuier naar de oudste byzantijnse kerk hier. Toevallig viel onze aankomst daar samen met klokgelui en begon er net een dienst toen wij binnen kwamen. Ik had mijn zwarte degelijke jurkje aan en mocht naar binnen zonder me in doeken te hoeven hullen. De dienst was heel indrukwekkend. Er was continue gezang van 2 mannen aangevuld met teksten van de pappa. De enige woorden die ik eruit oppikte waren "kyrie eleison" wat zoiets als "Heer ontferm u" betekent en dan steeds 3 keer. Vervolgens ging de pappa met een wierookvat de hele kerk door zwaaien. Ter hoogte van waar wij zaten liep hij door naar de koster. Ik zag die vrouw kijken van "dat doet ie anders nooit". Hij zegt wat tegen haar en zij komt naar mij toe lopen en zegt dat ik mijn rok over mijn knieën moet doen. Heb ik de hele dag zo mijn best gedaan om me aan te passen in al die kloosters en kerken en dan nog krijg ik een standje van de pappa omdat mijn jurk een stukje opgeschoven was. De mensen gaan hier niet zitten in de kerk maar blijven staan en slaan heel veel kruisjes. Nadat we een paar keer gezegend waren en we het toch nog een uur uitgezeten hadden, hebben we de dienst verlaten. Op de weg naar beneden kwamen we nog bij een klein kerkje langs waar we door een vrouwtje naar binnen geroepen werden. Ze was er heel trots op maar wij begrepen er niet veel van. We moesten ook om het kerkje heen lopen want daar waren nog hele oude stenen met teksten ingemetseld. En er kwam water uit het kerkje. Ze wilde dat wij dat dronken maar dat hebben we maar vriendelijk afgeslagen. Als afscheid kregen we een takje basilicum voor achter ons oor. Daarna de drukte van de hoofdstraat weer in. Morgenochtend vroeg op pad naar onze 4e bestemming Zagoria. Dit gebied staat bekend om zijn kloven, meren, bruggen en sprookjesachtige dorpen. Spannend weer waar we terecht komen.

Geschreven door Kem.karin.op.reis