Nadat we Casa Rosselina ontruimd hadden. De auto ingepakt, en afscheid genomen van Gino en onze Friese medebewoners van de main house, Casa Salvatore, zetten we koers naar het noordoosten. In het eerste dorp stopten we voor prima colazione sulla terazzo bij Bar Franco in Lunano. Aanvankelijk via bergwegen met adembenemende vergezichten over de bergen van Le Marche en Emilia Romagna slingeren we ons naar de autostrada Adriatico. Bij Cattolica draaien we die op (handig zo n token voor de autostrada), en net voorbij Rimini adviseert de TomTom ons de route langs de kust te vervolgen, naar Ravenna. Teveel oponthoud op de autobaan rond Forli. Bij Ravenna draaien we weer naar het oosten, nadat we dus het heel andere vlakke kust-landschap aan ons voorbij hebben zien gaan. In de buurt van Imola draaien we de autostrade weer op, om bij modena richting Verona/Brennero te rijden. De langste file staat in de zuidelijke richting.

Om drie uur arriveren we bij Palazzo Gelmi, onze B&B voor zaterdag en zondag. Ludovica Gelmi heet ons vanharte welkom. We settelen ons in de mooie kamers. En verkennen daarna de stad rondom onze B&B. Op een straatlengte afstand ligt de arena, waar we vanavond Puccinni’s la bohème gaan zien en horen. Er zijn veel touristen, veel oude en mooie gebouwen, en nog meer idyllische steegjes, vaak vol met parasols en tafeltjes.
We drinken een aperitief bij Osteria Piazzetta, en kiezen voor diner Osteria del Cavaliers. Tagliata al manzo, fussili met zalm en zucchini, en spaghetti met parelhoen en tartufo zijn allemaal goed in balans, ook met de (gekoelde) Valpolicella.
Na het diner frissen we onszelf op (het is warm in Verona) om ons bij het publiek voor la bohème in de Arena te voegen. Kussentjes om op te zitten, kregen we van Ludovica mee. De opera van puccini is eerst klein in zang en presentatie, als de bohemiens geïntroduceerd worden, en wordt in de tweede acte een spektakel van beeld en geluid met een grote kast aan figuranten om feestelijk Parijs te tonen. In de laatste twee achten spelen en zingen de vier hoofdrolspelers het dak eraf (oh nee, geen dak op de Arena), wanneer ze liefde, passie, en dood met elkaar doormaken.
Na drie uur opera zoeken we ons Palazzo op.

Geschreven door Jossr.op.pad