Dag 25 al:
Een dag zonder al te veel geplande kilometers en wel wat stops langs de E6 richting Trondheim.
Gisterenavond nog een mooie wandeling gedaan met als hoogtepunt voor Ubinka, een plonske in een lokaal (kunstmatig) meertje. Wat ik ondertussen al wel begrepen heb, is dat je in Noorwegen maar beter een wandel gps of kaart op zak hebt als je echt wil gaan wandelen. Meestal is alles wel goed aangeduid maar soms ontbreekt er wel een bordje of moet je zelf wat gaan zoeken. Je moet ook regelmatig riviertjes over, waar er geen bruggetje is voorzien. Van steen tot steen dan maar.
Over naar vandaag.
Door een slechte nachtrust zelf al wat laat uit bed geraakt. Het voornaamste op de ochtendplanning was het douchemoment na het ontbijt. En dan nog een korte wandeling met Ubinka in de omgeving. Het heeft nog enkele leuke foto’s opgeleverd en uiteindelijk zijn we om 10h00 kunnen vertrekken.
De eerste echte geplande stop, was die aan Dovregubbens Hall maar vooraleer we daar geraakt zijn, hadden we nog 2 onvoorziene stops. De eerste werd veroorzaakt door een Troll in Dombås en gelukkig was er een parkeerplaats in de buurt zodat de verplichte foto’s genomen konden worden. Achter de Troll bleek dan ook nog eens een gigantische souvenierswinkel te zijn die uitgebreid werd bezocht door Annick. Met als resultaat een reeds langgezochte pet die ze voor het laatst in de souveniersshop van de Samen ergens in het hoge noorden, gezien had.
Weer een kadootje voor mij en pet nr 3 van deze trip.
Volgende onvoorziene stop was eentje op een parking naast de E6 om te kijken of we het toilet er konden lozen. We hebben ondertussen geleerd dat niet alle locaties door onze apps gekend zijn en je dikwijls op een gewone parking met toiletten, ook kan lozen. Het was een grote parking, voorzien van een uitkijktoren. Terwijl de nodige foto’s werden genomen, kon ik rustig het toilet ledigen.
En dan konden we eindelijk naar onze eerste geplande bestemming: Dovregubbens Hall. Volgens onze info zou er een museum zijn, Edvard Grieg heeft er een deel van zijn Per Gynt Suite gecomponeerd en er is een restaurant waar traditioneel Noors eten wordt geserveerd. Musea bezoeken we niet en eten was al voorzien voor vanavond dus daar aangekomen, was het de bedoeling om verder te rijden. Echter 2 trollen, waarvan Annick ene kon aanwijzen als zeker de echte Trollenkoning (Google Dovregubbens maar eens), zorgden ervoor dat we toch uitgestapt zijn voor de nodige bewijsstukken vast te leggen.
Vermits het dan toch bijna 12h00 was, besloten we om toch maar eens in het restaurant te gaan kijken ook.
Uiteindelijk hebben we daar weer super lekkere forel gegeten die volgens mij vermomd was als zalm, ons aanbevolen door de man achter de kassa.
Volgende voorziene stop van de dag: Hjerkinn met wandeling naar Viewpoint Snøhetta. Hjerkin is de droogste plaats van Noorwegen (maar toch lag er her en der nog wat sneeuw) en was in de middeleeuwen al een verblijfplaats van de Noorste koningen. Geen koning gezien vandaag maar wel een wandelingetje naar het Viewpoint Snøhetta. Slechts 1,5km maar wel 120m stijgen. Een gebied waar er vroeger een diamantmijn was en ook een schietveld van het leger. Van de diamantmijn vind je niets meer terug. Alles afgebroken in de jaren 90 en teruggegeven aan de natuur. Het leger is minder netjes geweest en via waarschuwingsborden geeft men aan dat er nog veel onontplofte munitie kan liggen en dat je er zeker niet moet aankomen. Ik moet wel zeggen dat het oud oefenterrein wel een beetje verder lag.
Na de deugddoende wandeling in het zonnetje waar we alledrie van genoten hebben, terug in de camper en naar de volgende locatie. Gravfeltet Vang. Een uitgestrekt veld met 758 graven uit de prehistorische tijd, in een natuurgebied. Net zoals bij die andere grafheuvels die we vorige week bezocht hebben, zorgen hier ook dieren voor het onderhoud van het gras. Alleen waren het nu schapen in plaats van koeien. Er zijn wandelpaden voorzien en je kan dus tussen de schapen wandelen met de hond verplicht aan de leiband natuurlijk. Wellicht omdat de winter hier iets langer duurt, hebben de schapen nu lammetjes. We kwamen al snel tot de vaststelling dat mama schaap met 2 lammetjes, het niet zo begrepen had op een enthousiaste witte herder. Je zou verwacht hebben dat ze er vandoor ging maar dat was niet het geval. Ubinka aankijken, voet op de grond stampen en een soort gegrom genereren. Ubinka blijkt echter nog niet zo goed te zijn in het lezen van waarschuwingssignalen van andere dieren dus haar maar snel meegetrokken vooraleer ze een kopstoot kon verwachten.
De volgende mama die we tegenkwamen ging wel luid blatend met haar 2 kids er rustig vandoor.
In het nabijgelegen Oppdal hebben we nog wat LPG getankt. De laatste keer deze reis normaal gezien.
En bovendien staan we er ook op een gigantische gravelparking om te overnachten. Slechts 132km gereden vandaag maar het bleek toch vermoeiend te zijn.
Morgen volgen we nog even de E6 om dan vervolgens de “3” te nemen richting Oslo maar we gaan niet naar Oslo. Ergens onderweg steken we de grens over met Zweden en zetten we onze trip daar verder. We hebben nog exact 2 weken om terug thuis te geraken. Op ‘t gemakske!

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper