Dag 15: de Vesterålen

Noorwegen, Nordland

Dag 15:
Zoals gisteren al voorspeld, was het vanmorgen nog lichtjes aan het sneeuwen. Gelukkig voor ons, blijf hij niet liggen op het asfalt en gelukkig voor Ubinka, wel op het gras.
Ik heb nog niet verteld dat er een ochtendlijke/nachtelijke procedure bestaat sinds Ubinka mee gaat.
Deze bestaat eruit dat wanneer ze wakker is en de nachtrust volgens haar lang genoeg heeft geduurd, ze langs mijn kant van het bed komt en haar hoofd op het bed/schapje legt. Dit gebeurd zo ergens tussen 4 - 5 uur ‘s morgens voor de eerste keer.
Vervolgens wrijf ik eens over haar snuit en zeg dat ze nog wat moet slapen. Ze doet dit zonder problemen. Bij een tweede of derde keer, kan het zijn dat ze zich al met een kreun/zucht terug op haar kussen laat vallen. Na de vierde of vijfde keer, weet ik dat toch beter ook maar opsta. Vervolgens gaat zij terug liggen. Wachtend tot ik aangekleed ben om dan met haar effe naar buiten te gaan om wat te snuffelen en een plasje te doen. Vanmorgen was er dan nog de sneeuw die het voor haar helemaal deed.
Bon, we hadden wel wat kilometers (278) voor de boeg vandaag maar er was nog tijd voor een lekker gekookt eitje. Het sneeuwde toch en de weersvooruitzichten voor de rest van de dag, waren al niet fameus.
Het lijkt wel alsof we de weergoden toch nog aan onze kant hebben en we hebben niet te lang in de sneeuw gereden en even later werd lichte regen afgewisseld door opklaringen. Veel stops waren er al niet gepland vandaag. Eigenlijk maar ene want de andere hadden we geschrapt. Dat was in Harstad waar je het beroemde Adolf kanon kan gaan bezoeken maar niet nu.
Eerste stop was dus de Tjeldsundbrua. Dit is de toegangsbrug naar de Vesterålen en de Lofoten. 1km lang en pijlers van 76m hoog. Ik moet zeggen dat die Noren wel iets kennen van tunnels en bruggen bouwen. Mocht ik hier geboren zijn, dan was ik bouwkundig ingenieur (wellicht gewoon vrachtwagenchauffeur) geworden om tunnels en bruggen te kunnen bouwen.
Sinds we enkele dagen geleden op die kustbatterij geslapen hebben, zie je onderweg heel regelmatig verwijzingen naar de slag om Narvik in 1940. We zijn vandaag Narvik vandaag aan de andere kant van een Fjord gepasseerd.
Onderweg op een parking met toilet gestopt om te kijken of we daar konden lozen en bovendien was er een prachtig zicht. Dat vond ook een bus vol toeristen die net na ons toekwamen. Terwijl Annick gaan kijken was en en foto’s gaan nemen, bleef ik achter met onze witte dame. Ja jongens, die halve bus (ik denk duitsers) is naar haar komen kijken en sommige zelfs aan het raam geluiden komen maken. Ze is er dan maar beginnen op te blaffen. (Kwispelend) En gelijk had ze!
Toen we rond de middag een plaats zochten om te eten was er ook weer precies iets van “den oorlog” volgens ons Annickske. Na nadere bestudering met Ubinka, bleek het te gaan over een vliegtuig dat in 1947 op de berg voor ons is ingevlogen. 28 passagiers en 7 bemanningsleden kwamen hierbij om. Op de berg hadden ze een klein wit merkteken aangebracht maar doordat er links en rechts nog sneeuw lag, was het moeilijk te zien. Op de parking had men wel een stuk van de motor (of één van) geplaatst met vermelding van de de namen van de verongelukten. Weer een spontane ontdekking, ook al ging het dan om een tragische gebeurtenis.
Verder naar onze eindbestemming voor vandaag: Andenes. Inderdaad, klinkt nogal Belgisch. De locatie is echter toch wel iets anders. Hier kan je ook die walvisvaart doen. Helaas was hij al vertrokken. We hebben dan maar de pier verkend. Voor sommige medereizigers net iets spannender dan voor andere. Voor Ubinka weer veel interessante geuren. En ja, alles zonder nat te worden!
Morgen zakken we af naar de Lofoten. We zitten al een serieus stuk voor op de planning van onze reis en dat geeft ons de vrijheid om er de komende dagen nog wat extra dingen bij te steken of misschien na een verblijf bij “de Coppes” nog enkele dagen in Denemarken te gaan rondhangen. We zien wel. We hebben nog 24 dagen om terug in Schiplaken city te geraken.
En nu ga ik stoppen want het “pastadag” vandaag en dat betekent dat ik mag “koken”.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.