Dag 6: een dag vol leuke ontdekkingen.
De todo lijst voor vandaag:

• ochtendwandelingetje
• ergens diesel gaan tanken
• winkel voor brood vinden
• afspraak bij de dierenarts in Pitea maken voor donderdag

Een echte planning was er dus niet, zelfs niet de eindbestemming voor vandaag.
Staan er dan zo weinig bezienswaardigheden in de door ons aangekochte reis? Awel volgens de planning kon je vandaag stoppen bij het Härnösands Bilmuseum. Het grootste Zweedse automuseum maar dat opent pas half juni. Geen ramp want Ubinka zou wellicht niet binnen gemogen hebben.
Tweede bezoek was het openluchtmuseum Murberget in hetzelfde dorp/stad maar ook dat blijkt niet geopend te zijn.
Het derde was Hotel Hoga Kusten waar je een uitzicht hebt op een brug. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik mij afvroeg wat er daar in godsnaam zo speciaal kan aan zijn. We hebben de meest spectaculaire brug al gezien tussen Denemarken en Zweden, niet?
Bon, terug naar vanochtend. Wat bedoelt was als korte ochtendwandeling van enkele honderden meters werd door het toeval (lees: toch eens op een infobord gaan kijken en daar precies een klein rondwandelingske gezien) een wandeling van meer dan een uur met toch weer enkele mooie zichten.
Na de wandeling had er iemand blijkbaar niet veel zin in een nieuwe rit met de camper.
Eerstvolgende stop was eentje om weer diesel te tanken en om te vermijden dat ik weer in de reserve zou komen te staan. Het aantal tankstations dat we nadien nog zijn tegengekomen de volgende 50km, kan ik niet op 2 handen tellen, denk ik. Typisch.
In een poging om een tolbrug te vermijden in Sundsval kwamen we langs de Lidl waar het vrouwtje weer op zoek kon gaan naar brood en nog wat anders. Ondanks dat deze een pak groter was dan de Coop, was ze nu sneller buiten. Het gaat de goede kant uit.
Vanochtend had ik Örnsköldsvik ingegeven en pas na een hele tijd viel het mij te binnen dat we eerst nog langs dat hotel aan die brug moesten gaan kijken. En zo geschiedde.
De brug was inderdaad de moeite. Het zicht op de brug was ook de moeite. Het zicht vanop de parking van het hotel was ook de moeite. Het was 12h15 en het was bedoeling om daar ook te lunchen. Eerst gingen we toch nog effe naar een uitzichtpunt kijken, wat verder. Annick op haar sandalen en ik op mijn autorij schoenen met dunne zool. Mooi zicht vanop het uizichtpunt (ah, daarom staat daat daar ook, hé) Wat stond er nog. 3 gekleurde bollen die naar nog een ander punt leken te lijden. 2 uur later en na het bedwingen van rotsblokken, boomwortels en mooie uitzichten later, kwamen we terug bij onze camper. Volgende keer toch eerst gepast schoeisel aandoen ipv zomar gekleurde bolletjes te beginnen volgen.
Lunchen dus en dan een nieuwe slaaplocatie zoeken. Na een tijdje zoeken, iets gevonden aan de ingang van een nationaal park. 12km van de hoofdweg en de laatste 2 km onverharde op en neer gaande grindweg die net iets te smal is om elkaar vlot te passeren. Daar aangekomen bleek er geen internetverbinding mogelijk. Net nu ik nog een afspraak moest maken met de dierenarts voor donderdag. Ook weer typisch. Dan maar terug de grindweg afgereden tot we op een hoger punt zagen dat de mail toch verstuurd raakte. Beneden op het einde van de grindweg terug omgedraaid en terug naar boven voor de volle 2 km. Daar aangekomen bleek een voorstel van uur al gemaild te zijn en verwachte men een bevestiging. Helaas weer geen internet. Uiteindelijk lijkt onze bevestiging verstuurd te zijn. Enfin dat zien we donderdag dan wel.
Onze avondwandeling bracht ons naar het nationaal park waar we voor een stuk een wandelroute gevolgd hebben die een deel is van een heel lange met overnachtingsplaatsen voor trekkers. Duik je het bos in en een kwartier later sta je op een strand aan een gigantisch meer. Dit is nu het leuke aan het op vakantie gaan met een camper zonder vast planning. Je ontdekt plaatsen die je anders niet zou zien.

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper