Al 16 dagen na elkaar zijn we de baan op. Nog 23 tot we weer thuis zouden moeten zijn. De eerste week hebben we heel wat afstand kunnen overbruggen en ik wist dat dit in Noorwegen een heel ander verhaal ging zijn. De staat van de wegen varieert van nieuwe gladde asfalt tot opgelapte hoppelweg die niet zou misstaan in België. Vooral de putten en diepe zonken komen soms onverwacht te voorschijn en zijn niet altijd op tijd te vermijden met de camper. Persoonlijk vind ik mijn rijstijl best wel ok en niet te dynamisch. Echter verschillen we hier soms toch van mening over. De gemiddelde vrachtwagen haalt mij soms zelfs bij maar volgens mij kunnen zij die borden van 60 niet goed lezen.
Je hebt het misschien al gemerkt maar ik heb niet zo veel zin om een dagbeschrijving te maken. Ja, we zijn nu, voor ons toch, in het schoonste stukje natuur toegekomen van de afgelopen 2 weken. Het weer was onderweg wisselvallig. Zon en regen wisselden elkaar af. Onderweg hebben we zelfs harde regen gehad, volgens Annick. Voor mij is harde regen, hagel maar blijkbaar zie ik dat niet zo goed. Je hebt zachte regen, harde regen en hagel. Heb er een paar uur over kunnen nadenken en ik begrijp het nu wel. Onderweg nog gestopt om het toilet nog eens te laten reinigen door een automaat en water in te nemen. Net op dat moment had Annick een telefoongesprek met de politie van Boortmeerbeek ivm onze haag die blijkbaar een probleem vormt voor iemand van het OCMW. Meer woorden ga ik er niet aan vuil maken maar als ik thuis ben, gaat het best nog leuk worden. Volgende stop was er eentje om naar de winkel te gaan. Meer heb ik daar ook niet over te zeggen tenzij dat ik niet meer zoveel volk en auto’s gezien heb op 1 locatie sinds we Stockholm achter ons gelaten hebben.
De Lofoten dus. Tja, het is toch een groot verschil met waar we gisteren waren. Rotsachtige bergen, nog gedeeltelijk met sneeuw bedekt en uitmondend in het water. Is het nu een meer, rivier of fjord, het maakt niet uit. Overal waar je kijkt en ik kan al niet zoveel kijken omdat ik die verdomde weg in het oog moet houden, zie je iets prachtigs.
Wat we ook dagelijks tegenkomen, al sinds we de Noordkaap naderden, is de eenzame fietser. Bepakt, zwoegend tegen de gure wind, regen en stevige berghellingen waar ik soms al voor naar 3° of 4° versnelling moet terugschakelen. RESPECT!
Het viel mij trouwens op dat de meesten niet zo jong meer waren. Hoe zot kan een mens zijn, denk ik dan?
Tot dat ik daarstraks, toen we bijna op onze camperplaats waren, mensen zag lopen.
Die zijn bezig aan The Arctic Triple. Je moet het maar eens googlen. WAANZIN wat die atleten moeten doen!!
Annick en ik hebben onze loopkledij mee en verder zijn we nog niet geraakt.
Onderweg nog gestopt bij een kerkje dat eigenlijk de kathedraal van de Lofoten blijkt te zijn. Volgende stop was dan Henningsvaer wat het grootste en meest actieve vissersdorp van de Lofoten is. De vissen hangen er met duizenden…te hangen.
Het is ook duidelijk dat de Lofoten populair zijn en er dus (bijna) geen gratis camperplaatsen zijn dus staan we vandaag voor de derde keer tijdens deze trip op een betalende plaats. Bij een boer die hier ook veel parkeerplaatsen voorziet voor gewone auto’s voor mensen die de bergen in willen gaan om te wandelen. 100 NOK wat nog geen 10,00 euro is.
Zoals voorspeld is het hier beginnen regenen, iets nadat we hier zijn toegekomen en dit ging alsmaar intenser.
Heb eventjes op de kaart gekeken van Noorwegen en deze regio zit inderdaad helemaal in een reusachtige regenzone. Het is wat het is. Morgen wil ik nog naar het zuidelijkste dorpje van de Lofoten, Å.
Na het weekend ga ik bekijken of we op één of andere manier Bergen nog kunnen bezoeken maar dat is toch weer een omwegje van een 600-700km heb ik al vluchtig gezien.
Voor vandaag volstaat dit, denk ik.

Geschreven door Hethogenoordenmetdecamper